Wat is de laatste film die je hebt gezien?
- Megalomaniac
- Regisseur
- Berichten: 6568
- Lid geworden op: 03 mei 2005 10:09
- Locatie: Groningen
- Contacteer:
Verwissel senator McCarthy met de tabaksindustrie en dan zit je al weer een stuk in de richting toch?Colonel_Kurz schreef:Murrow neemt het helemaal niet op tegen de 'rest van de media'. Sterker nog, als een vriend hem vraagt om het op te nemen tegen één andere journalist, zegt hij dat hij dat niet kan doen. Hij neemt het op tegen Senator McCarthy en diens heksenjacht op alles wat ook maar een klein beetje links was in die tijd. Dus je hebt kennelijk Good Night, And Good Luck verkeerd begrepen.wydebo schreef:wha? Dat ging toch ook over een kerel die het opnam tegen de rest van de mighty media? Veel gedoe in studios ("zenden we dit nou wel of niet uit??"etc.) en ondertussen veel beelden van bellende mensen en tv's?

Entre Tinieblas, de oudste Almodovar op dvd verkrijgbaar. Toch is het best een leuke. Lesbian nuns on dope. Het is nog niet eens zo smerig als het klinkt. Wel vrij absurd, als je een film wil zien waarin een tijger in een kloostertuin, een satestokje door iemands wang heen gestoken word, een non een visioen heeft over seks met jezus, een nachtclubzangeres in vlinderpak ondersteunt wordt door een nonnekoortje met banjo, en er veel lsd gebruikt wordt tussendoor.... Dan is dit jouw film. Als je echter personages wilt waarbij je kan meeleven, dan ben je aan het foute adres. Ook de voor Almodovars doen matige muziek, maakt het niet meer dan een leuk absurd niemandalletje. 7- /10
Amelie blijft een meesterwerk. 9/10
Amelie blijft een meesterwerk. 9/10
-
- Bijrol
- Berichten: 16
- Lid geworden op: 12 nov 2004 11:28
- Locatie: London
- Contacteer:
- cherry blossem
- Hoofdrol
- Berichten: 173
- Lid geworden op: 29 mar 2003 20:03
- Locatie: Rotterdam
- Contacteer:
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
Army of Darkness
Heb me ontzettend kapot gelachen om dit derde en (tot op heden) laatste deel. Ik had anderhalf uur zonder iets te doen en met army of darkness nog in het te kijken bakje zat er niets anders op. Afgezien het feit dat het niet kan opboxen tegen het minimale stijltje van deel 1 en het nog genialere vervolg blijft het een hele leuke film. Ver boven het gemiddelde, maar zeker geen meesterwerkje...
7.1/100
Heb me ontzettend kapot gelachen om dit derde en (tot op heden) laatste deel. Ik had anderhalf uur zonder iets te doen en met army of darkness nog in het te kijken bakje zat er niets anders op. Afgezien het feit dat het niet kan opboxen tegen het minimale stijltje van deel 1 en het nog genialere vervolg blijft het een hele leuke film. Ver boven het gemiddelde, maar zeker geen meesterwerkje...
7.1/100
Good Bye Lenin !, viel de eerste keer dat ik hem zag tegen, maaqr toen was ik ook nog wat jaartjes jonger. Nu heb ik hem nogmaals gekeken en ik vond hem geniaal. De geschiedenisvervalsing, de (licht absurde) humor, de emoties, het acteerwerk en natuurlijk de muziek. Alles is goed. Slechts twee kleine minpuntjes: einde is wat sentimenteel. Sommige delen duren iets te lang. Verder is de film, om het op zijn Eberts te zeggen: Two Thumbs Up! 8,6/10
- Ann McDunn
- Walk of Fame
- Berichten: 19336
- Lid geworden op: 23 aug 2003 12:56
- Locatie: Buitenpost
- Contacteer:
M*A*S*H
Wat het hoge IMDB cijfer betreft een tegenvallende film. Van de Koreaanse oorlog merk je helemaal niets. Er zijn wel leuke scènes, maar over het algemeen vind ik het een rommelige film. Het veldhospitaal lijkt wel een slagerswinkel en het mag dan zwartgallige humor zijn, maar dat kan ik er niet echt vaak in vinden. De scène van de footballwedstrijd vind ik nog het leukst. Misschien ligt het wel aan mijn gevoel voor humor, maar de serie vond ik leuker. 6/10
Wat het hoge IMDB cijfer betreft een tegenvallende film. Van de Koreaanse oorlog merk je helemaal niets. Er zijn wel leuke scènes, maar over het algemeen vind ik het een rommelige film. Het veldhospitaal lijkt wel een slagerswinkel en het mag dan zwartgallige humor zijn, maar dat kan ik er niet echt vaak in vinden. De scène van de footballwedstrijd vind ik nog het leukst. Misschien ligt het wel aan mijn gevoel voor humor, maar de serie vond ik leuker. 6/10
The Good, The Bad and the Ugly

Dit is natuurlijk dé western. Iedereen kent hem. Het muziekje ken je ook. Zelfs als je de film niet gezien hebt. De legendarische status is geheel terecht want dit is me toch een dijk van een film. De film wordt gedragen door de drie hoofdrolspelers die allemaal magnifiek spelen. Clint Eastwood is The Good. Ook wel bekend als Blondie. Hij speelt weer de zwijzame, vingervlugge gunman. Een rol die hij al zo vaak heeft gespeeld en ondanks dat kan ik er elke keer weer naar kijken en er volop van genieten. Dat is zeker een kwaliteit van hem als acteur. Eastwood equals cool. Lee van Cleef is The Bad. Ofwel Angel Eyes. En ook deze gast is cool. Hij is een genadeloze sadist. Zijn hele uiterlijk schreeuwt dat je niet met deze bad motherfucker moet sollen. Anders eindig je met veel lood in je lijf. Dan is er nog Eli Wallach als The Ugly ofwel Tuco. Een vieze, gierige rat. Hij is tevens de komische noot. Ook heeft hij één van de beste quotes uit de filmgeschiedenis ''if you want to shoot -- shoot, don't talk'' een waarheid als een koe.
Deze drie hoofdrolspelers veranderen constant van kant en steken elkaar voortdurend in de rug. Allemaal gedreven door hebzucht.
Het verhaal is ook 1 van de sterkste punten van de film. Er word gewoon rustig de tijd voor genomen. Eerst de introducties en langzaam rolt het verhaal uit. Een erg leuke manier van een verhaal vertellen. De regie is gewoon foutloos. De landschappen zijn prachtig. de schaal van de film is groot. En laat ik vooral de geweldige openingcredits niet vergeten!
9,5/10
Tuco: God is on our side because he hates the Yanks.
Man With No Name: God is not on our side because he hates idiots also.

Dit is natuurlijk dé western. Iedereen kent hem. Het muziekje ken je ook. Zelfs als je de film niet gezien hebt. De legendarische status is geheel terecht want dit is me toch een dijk van een film. De film wordt gedragen door de drie hoofdrolspelers die allemaal magnifiek spelen. Clint Eastwood is The Good. Ook wel bekend als Blondie. Hij speelt weer de zwijzame, vingervlugge gunman. Een rol die hij al zo vaak heeft gespeeld en ondanks dat kan ik er elke keer weer naar kijken en er volop van genieten. Dat is zeker een kwaliteit van hem als acteur. Eastwood equals cool. Lee van Cleef is The Bad. Ofwel Angel Eyes. En ook deze gast is cool. Hij is een genadeloze sadist. Zijn hele uiterlijk schreeuwt dat je niet met deze bad motherfucker moet sollen. Anders eindig je met veel lood in je lijf. Dan is er nog Eli Wallach als The Ugly ofwel Tuco. Een vieze, gierige rat. Hij is tevens de komische noot. Ook heeft hij één van de beste quotes uit de filmgeschiedenis ''if you want to shoot -- shoot, don't talk'' een waarheid als een koe.
Deze drie hoofdrolspelers veranderen constant van kant en steken elkaar voortdurend in de rug. Allemaal gedreven door hebzucht.
Het verhaal is ook 1 van de sterkste punten van de film. Er word gewoon rustig de tijd voor genomen. Eerst de introducties en langzaam rolt het verhaal uit. Een erg leuke manier van een verhaal vertellen. De regie is gewoon foutloos. De landschappen zijn prachtig. de schaal van de film is groot. En laat ik vooral de geweldige openingcredits niet vergeten!
9,5/10
Tuco: God is on our side because he hates the Yanks.
Man With No Name: God is not on our side because he hates idiots also.
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
M*A*S*H
Deze film is zwaar overgewaardeerd. Waar is het verhaal? Waar is de humor? Wat vinden mensen hier leuk aan? Op een paar momenten na, is er niets aan deze film.
5/10
Amores Perros
Drie geweldige verhalen verweven tot een prachtig geheel. Zij hebben het, al dan niet vooraanstaande, thema: honden.
Het eerste verhaal, veruit het indrukwekkendste, verteld het verhaal van een, bij toeval ontdekte, geweldige vechthond. De zware combinatie van geluk vervallend in drama weet me zelfs een dag later nog te raken.
Het tweede verhaal verteld van een fotomodel, die na een ongeluk vervalt in depressie. Ze is net verhuisd met haar nieuwe vriend en hun hondje. Wanneer hun hondje door een gat in de vloer verdwijnt wordt dit een punt van stress. Dit mooie verhaal is vrij droefgeestig, en knap verweven in het vorige.
Het derde verhaal verteld van een oude guerrillero. We zagen hem al als een soort rode draad door de andere twee verhalen lopen, met als eindpunt zijn eigen. Hij leeft als door honden omringde zwerver, is gestopt met zijn werk als huurmoordenaar, heeft in de nor gezeten, en probeert contact te leggen met zijn dochter. Hij wordt weer verleid tot het vak van huurmoordenaar, maar slaat compleet om wanneer hij in aanraking komt de hond uit het eerste verhaal.
De film is wonderlijk. De verhalen zijn stuk voor stuk geweldig, al steekt het eerste er met kop en schouders bovenuit. Ze zijn erg knap in elkaar verweven; als snijpunt een bepaalde gebeurtenis. Het acteerwerk is erg realistisch, en prachtig om te zien. Vooral Gael García Bernal weet een geweldige rol neer te zetten.
Amores Perros is een film met scenes die op je netvlies gebrand blijven. Het is over het algemeen vrij droefgeestig, en de film wist me dan ook zeer te raken. Prachtige verhalen, met misschien als enige kritiek dat de laatste twee verhalen het niveau van de eerste niet kunnen halen, maar desalniettemin zijn die ook erg memoreabel. Prachtig acteerwerk, en beelden die je nog lang zal heugen.
Al met al een bijzonder mooie en zeer indrukwekkende film.
9.2/10
Deze film is zwaar overgewaardeerd. Waar is het verhaal? Waar is de humor? Wat vinden mensen hier leuk aan? Op een paar momenten na, is er niets aan deze film.
5/10
Amores Perros
Drie geweldige verhalen verweven tot een prachtig geheel. Zij hebben het, al dan niet vooraanstaande, thema: honden.
Het eerste verhaal, veruit het indrukwekkendste, verteld het verhaal van een, bij toeval ontdekte, geweldige vechthond. De zware combinatie van geluk vervallend in drama weet me zelfs een dag later nog te raken.
Het tweede verhaal verteld van een fotomodel, die na een ongeluk vervalt in depressie. Ze is net verhuisd met haar nieuwe vriend en hun hondje. Wanneer hun hondje door een gat in de vloer verdwijnt wordt dit een punt van stress. Dit mooie verhaal is vrij droefgeestig, en knap verweven in het vorige.
Het derde verhaal verteld van een oude guerrillero. We zagen hem al als een soort rode draad door de andere twee verhalen lopen, met als eindpunt zijn eigen. Hij leeft als door honden omringde zwerver, is gestopt met zijn werk als huurmoordenaar, heeft in de nor gezeten, en probeert contact te leggen met zijn dochter. Hij wordt weer verleid tot het vak van huurmoordenaar, maar slaat compleet om wanneer hij in aanraking komt de hond uit het eerste verhaal.
De film is wonderlijk. De verhalen zijn stuk voor stuk geweldig, al steekt het eerste er met kop en schouders bovenuit. Ze zijn erg knap in elkaar verweven; als snijpunt een bepaalde gebeurtenis. Het acteerwerk is erg realistisch, en prachtig om te zien. Vooral Gael García Bernal weet een geweldige rol neer te zetten.
Amores Perros is een film met scenes die op je netvlies gebrand blijven. Het is over het algemeen vrij droefgeestig, en de film wist me dan ook zeer te raken. Prachtige verhalen, met misschien als enige kritiek dat de laatste twee verhalen het niveau van de eerste niet kunnen halen, maar desalniettemin zijn die ook erg memoreabel. Prachtig acteerwerk, en beelden die je nog lang zal heugen.
Al met al een bijzonder mooie en zeer indrukwekkende film.
9.2/10
Laatst gewijzigd door Lumière op 18 feb 2006 12:26, 1 keer totaal gewijzigd.