Shopgirl (2005 - Anand Tucker)
Steve Martin speelt in het door hem geschreven verhaal een rol zoals we niet van hem gewend zijn (te vergelijken met Bill Murray in Lost Translation), wat hem verrassend goed af gaat. Ook Danes en Schwartzman zetten mooie rollen neer.
Verder vielen vooral de mooie settings en het prettige verteltempo me op. Helaas mist Shopgirl net het mystieke om zo goed te zijn als Lost In Translation.
7,3
Wat is de laatste film die je hebt gezien?
Yume/Dreams (Akira Kurosawa – 1990)
Misschien nog het best te vergelijken (niet kwalitatief) met 2001: A Space Odyssey, zelfs nog een tandje trager. Die traagheid breekt hier wél enorm op omdat de kijker te weinig wordt meegegeven bij het ‘wachten’ op de volgende scène. En dus zie je minutenlange shots waarin vrijwel niks gebeurt. Vrijheid voor regisseurs is een groot goed, maar bij Kurosawa zou je soms zo graag willen dat er een man met een grote schaar over de schouder meekeek.
Yume bestaat uit een aantal dromen, waarvan de aardigste is één van een man die in schilderijen van Van Gogh rondloopt en de man en passant ook nog tegenkomt (gespeeld door Martin Scorsese). Na deze droom komt de sentimentele Kurosawa om de hoek zetten met wat een vies Greenpeace promofilmpje had kunnen zijn. Zoals gewoonlijk bij Kurosawa wordt de oude, traditionele garde verschrikkelijk opgehemeld en is er kritiek aan het adres van de generatie die niet zo harmonieus als hen leeft met de natuur. Ik werd er bijkans misselijk van. Sowieso merk ik dat ik niet zo heel veel op heb met de politieke agenda van Kurosawa. Te makkelijk, te Groen Links. Deze zeldzaam vervelende kijkervaring werd nog enigszins verzacht door aardige beelden en het genoemde filmpje met Van Gogh.
3,5/10
Misschien nog het best te vergelijken (niet kwalitatief) met 2001: A Space Odyssey, zelfs nog een tandje trager. Die traagheid breekt hier wél enorm op omdat de kijker te weinig wordt meegegeven bij het ‘wachten’ op de volgende scène. En dus zie je minutenlange shots waarin vrijwel niks gebeurt. Vrijheid voor regisseurs is een groot goed, maar bij Kurosawa zou je soms zo graag willen dat er een man met een grote schaar over de schouder meekeek.
Yume bestaat uit een aantal dromen, waarvan de aardigste is één van een man die in schilderijen van Van Gogh rondloopt en de man en passant ook nog tegenkomt (gespeeld door Martin Scorsese). Na deze droom komt de sentimentele Kurosawa om de hoek zetten met wat een vies Greenpeace promofilmpje had kunnen zijn. Zoals gewoonlijk bij Kurosawa wordt de oude, traditionele garde verschrikkelijk opgehemeld en is er kritiek aan het adres van de generatie die niet zo harmonieus als hen leeft met de natuur. Ik werd er bijkans misselijk van. Sowieso merk ik dat ik niet zo heel veel op heb met de politieke agenda van Kurosawa. Te makkelijk, te Groen Links. Deze zeldzaam vervelende kijkervaring werd nog enigszins verzacht door aardige beelden en het genoemde filmpje met Van Gogh.
3,5/10
-
hengellaar
- Filmster
- Berichten: 465
- Lid geworden op: 03 jun 2003 13:56
- Locatie: Barendrecht
- Contacteer:
Inside Man
Beetje een trage film, die te langzaam naar het einde toesleept.
Redelijk plot, maar niet geheel vernieuwend.
6.5/10
The Weather Man
Een film wat op voorhand niet eentje is in een genre waar ik van hou. De film is echter wel zeer goed te pruimen en Cage is weer geweldig in de rol van "rare, sukkelige, dramatische" man (net als in Adaptation en Leaving Las Vegas)
Door de rol van Cage toch een halve punt extra:
7.5/10
Vanavond wordt het The Bgig Lebowski denk ik.
Beetje een trage film, die te langzaam naar het einde toesleept.
Redelijk plot, maar niet geheel vernieuwend.
6.5/10
The Weather Man
Een film wat op voorhand niet eentje is in een genre waar ik van hou. De film is echter wel zeer goed te pruimen en Cage is weer geweldig in de rol van "rare, sukkelige, dramatische" man (net als in Adaptation en Leaving Las Vegas)
Door de rol van Cage toch een halve punt extra:
7.5/10
Vanavond wordt het The Bgig Lebowski denk ik.
Taxi Driver
Confronterende film met een ijzersterke Robert DeNiro in de hoofdrol als Travis Bickle. Ook de piepjonge Jodie Foster weet te overtuigen in haar rol als kleine verschoppeling.
Martin Scorsese heeft een strakke film gemaakt en laat DeNiro schitteren, waardoor je meer met zijn personage meeleeft. Je wordt echt in zijn bizare wereld getrokken en wordt aan het einde pas weer los gelaten. Toch is het verhaal een kanttekening en dan vooral het einde van de film. Het viel een beetje koud op m'n dak en voelde aan als een domper. Maar gelukkig stijgt de film tot een klassieker uit door de briljante DeNiro.
8.0/10
Confronterende film met een ijzersterke Robert DeNiro in de hoofdrol als Travis Bickle. Ook de piepjonge Jodie Foster weet te overtuigen in haar rol als kleine verschoppeling.
Martin Scorsese heeft een strakke film gemaakt en laat DeNiro schitteren, waardoor je meer met zijn personage meeleeft. Je wordt echt in zijn bizare wereld getrokken en wordt aan het einde pas weer los gelaten. Toch is het verhaal een kanttekening en dan vooral het einde van de film. Het viel een beetje koud op m'n dak en voelde aan als een domper. Maar gelukkig stijgt de film tot een klassieker uit door de briljante DeNiro.
8.0/10
Brick
Vanaf het moment dat ik de geweldige trailer zag moest en zou ik deze film zien en eindelijk heb ik hem mogen aanschouwen, een beter thuiskomst geschenk had mijn computer mij niet kunnen bieden. Het verhaal gaat over een jongen, Brendan, heerlijk rauw gespeeld door Joseph Gordon-Levitt die we natuurlijk allemaal kennen van 10 Things I Hate About You die opzoek is naar zijn liefje Emily, gespeeld door Emilie de Ravin die we kennen als Claire uit Lost. In zijn zoektocht komt hij terecht in een Blue Velvetachtige onderwereld. De film is werkelijk een ‘moderne noir’.
Vanaf het moment dat ik de geweldige trailer zag moest en zou ik deze film zien en eindelijk heb ik hem mogen aanschouwen, een beter thuiskomst geschenk had mijn computer mij niet kunnen bieden. Het verhaal gaat over een jongen, Brendan, heerlijk rauw gespeeld door Joseph Gordon-Levitt die we natuurlijk allemaal kennen van 10 Things I Hate About You die opzoek is naar zijn liefje Emily, gespeeld door Emilie de Ravin die we kennen als Claire uit Lost. In zijn zoektocht komt hij terecht in een Blue Velvetachtige onderwereld. De film is werkelijk een ‘moderne noir’.
50 First Dates (2004 - Peter Segal)
Henry Roth (Adam Sandler) is dé versierder van Hawaii. De toeristes komen en gaan bij Henry. Dan wordt hij echter verliefd op Lucy (Drew Barrymore), die ook op Hawaii woont. Wat Henry echter niet weet, is dat Lucy haar korte-termijn-geheugen kwijt geraakt is bij een auto-ongeluk en geen herinneringen meer kan maken. Kan de liefde standhouden?
50 First Dates is een bovengemiddelde romkom. Het verhaal zit niet alleen maar barstensvol clichés maar heeft ook inhoud en is bovendien vrij origineel. De regie is op enkele mooie shots na niet heel bijzonder, in tegenstelling tot de verrassend goede prestatie van Sandler.
7,1
Henry Roth (Adam Sandler) is dé versierder van Hawaii. De toeristes komen en gaan bij Henry. Dan wordt hij echter verliefd op Lucy (Drew Barrymore), die ook op Hawaii woont. Wat Henry echter niet weet, is dat Lucy haar korte-termijn-geheugen kwijt geraakt is bij een auto-ongeluk en geen herinneringen meer kan maken. Kan de liefde standhouden?
50 First Dates is een bovengemiddelde romkom. Het verhaal zit niet alleen maar barstensvol clichés maar heeft ook inhoud en is bovendien vrij origineel. De regie is op enkele mooie shots na niet heel bijzonder, in tegenstelling tot de verrassend goede prestatie van Sandler.
7,1
-
rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
-
Megalomaniac
- Regisseur
- Berichten: 6568
- Lid geworden op: 03 mei 2005 10:09
- Locatie: Groningen
- Contacteer:
-
TheGodfather
- Regisseur
- Berichten: 3465
- Lid geworden op: 05 mar 2006 22:38
Inner Space
Blijft een leuke film met een origineel verhaal (alhoewel wel netjes alle cliche regeltjes worden gevolgd), goede effecten die ook nu nog steeds goed uit zien. Het acteerwerk is in orde, Quaid zet een toffe rol neer.
Nog steeds leuk om te zien
Mijn Cijfer: 7,0/10
Blijft een leuke film met een origineel verhaal (alhoewel wel netjes alle cliche regeltjes worden gevolgd), goede effecten die ook nu nog steeds goed uit zien. Het acteerwerk is in orde, Quaid zet een toffe rol neer.
Nog steeds leuk om te zien
Mijn Cijfer: 7,0/10
An Inconvenient Truth
Documentaire waarin de voormalige presidentskandidaat Al Gore wordt gevolgd bij één van zijn lezingen over klimaatveranderingen en de gevolgen daarvan. Voor mij was het redelijk verrassend om deze man, waar je eigenlijk niets meer van hoort, in deze rol terug te zien. Het blijkt dus dat hij tijdens zijn leven een enorme hoeveelheid kennis en informatie over klimaatveranderingen heeft verzameld en de afgelopen jaren deze kennis en informatie over de hele wereld ten gehore heeft gebracht.
Gelukkig laat Gore zich leiden door harde feiten en verwordt de lezing geen persoonlijke kruistocht tegen de huidige regering Bush die het niet zo nauw neemt met "Global Warming". Op enkele speldenprikken na blijft hij ver van politiek verwijderd en richt hij zich voornamelijk naar zijn publiek, met de boodschap dat ZIJ verandering moeten forceren om de wereld leefbaar te houden.
Ondanks dat was de uiteindelijke vraag die ik mij na 1,5 uur stelde:
Wat zou het milieubeleid nu zijn, wanneer Al Gore in 2000 president was geworden?
Al met al een redelijke documentaire om naar te kijken, zeker als je je nog niet zo bezig houdt met de klimaatveranderingen en de gevolgen daarvan. Bepaalde delen waren voor mij al bekend en daarom geef ik een 7,3 (uit 10)
Documentaire waarin de voormalige presidentskandidaat Al Gore wordt gevolgd bij één van zijn lezingen over klimaatveranderingen en de gevolgen daarvan. Voor mij was het redelijk verrassend om deze man, waar je eigenlijk niets meer van hoort, in deze rol terug te zien. Het blijkt dus dat hij tijdens zijn leven een enorme hoeveelheid kennis en informatie over klimaatveranderingen heeft verzameld en de afgelopen jaren deze kennis en informatie over de hele wereld ten gehore heeft gebracht.
Gelukkig laat Gore zich leiden door harde feiten en verwordt de lezing geen persoonlijke kruistocht tegen de huidige regering Bush die het niet zo nauw neemt met "Global Warming". Op enkele speldenprikken na blijft hij ver van politiek verwijderd en richt hij zich voornamelijk naar zijn publiek, met de boodschap dat ZIJ verandering moeten forceren om de wereld leefbaar te houden.
Ondanks dat was de uiteindelijke vraag die ik mij na 1,5 uur stelde:
Wat zou het milieubeleid nu zijn, wanneer Al Gore in 2000 president was geworden?
Al met al een redelijke documentaire om naar te kijken, zeker als je je nog niet zo bezig houdt met de klimaatveranderingen en de gevolgen daarvan. Bepaalde delen waren voor mij al bekend en daarom geef ik een 7,3 (uit 10)