Wat is de laatste film die je hebt gezien?
- Morrigun99
- Hoofdrol
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 13 apr 2005 15:14
The Bridge on the River Kwai (David Lean 1957)
Het verhaal an sich is de moeite van het vertellen ongetwijfeld waard, maar ik heb veel indrukwekkendere oorlogfilms gezien die minder vaak door het grote publiek bekeken worden. In het geval van The Bridge on the River Kwai kon ik té weinig met de karikaturale, heroïsche weergave van de generaals: het lag er gewoon allemaal te dik op. Het meest indrukwekkende vond ik nog het verstoren van de vliegende honden en de scenes die daarop volgden van een lucht zwart van de eerdergenoemde dieren.
Silver Bullet (Daniel Attias 1985)
Knap dat men het korte verhaal dat van zichzelf al enorm tekort komt op het gebied van spanningsbogen, weet te rekken tot een film van anderhalf. Maar na het zien van Silver Bullet had ik ook echt het idee naar een short te hebben gekeken. Het verhaal loopt direct van A naar B zonder ook maar een enkele wending. Over diepgang zal ik het niet eens hebben en de finale is belachelijk snel voorbij. Het is dat ik van mening ben dat zulke B-films lekker makkelijk wegkijken, maar eigenlijk is dit te slecht voor woorden.
Het verhaal an sich is de moeite van het vertellen ongetwijfeld waard, maar ik heb veel indrukwekkendere oorlogfilms gezien die minder vaak door het grote publiek bekeken worden. In het geval van The Bridge on the River Kwai kon ik té weinig met de karikaturale, heroïsche weergave van de generaals: het lag er gewoon allemaal te dik op. Het meest indrukwekkende vond ik nog het verstoren van de vliegende honden en de scenes die daarop volgden van een lucht zwart van de eerdergenoemde dieren.
Silver Bullet (Daniel Attias 1985)
Knap dat men het korte verhaal dat van zichzelf al enorm tekort komt op het gebied van spanningsbogen, weet te rekken tot een film van anderhalf. Maar na het zien van Silver Bullet had ik ook echt het idee naar een short te hebben gekeken. Het verhaal loopt direct van A naar B zonder ook maar een enkele wending. Over diepgang zal ik het niet eens hebben en de finale is belachelijk snel voorbij. Het is dat ik van mening ben dat zulke B-films lekker makkelijk wegkijken, maar eigenlijk is dit te slecht voor woorden.
The Pillow Book is met niets anders te vergelijken, behalve het andere latere werk van Greenaway. Het kan pretentieus genoemd worden, of ongrijpbaar, maar ik vind het fantastisch. Van een vrij simpel (maar erg sterk) verhaal word een cinematograpisch (sorry) schouwspel gevlochten, die de film extra diepte verschaft. De vorm versterkt de inhoud en vice versa. Greenaway lijkt parallellen te willen scheppen tussen sex, dood en taal, en dit brengt hij in beeld door gebruik te maken van allerlei gesproken en geschreven woord. Zijn ideeën worden extra versterkt door de volstrekt unieke montage. Ook de internationale sfeer maakt de film erg bijzonder. Vatten doe ik het niet helemaal, zeker met mijn gebrekkige kennis van uitheemse culturen, maar toch zet de film wel de radartjes aan het werk. Greenaway maakt het de kijker niet makkelijk maar daardoor blijft de film je wel bij. Maar dat kan ook komen door de penis van Ewan McGregor. top 50-materiaal.
Taxi 2 (Krawczyk, 2000) - Om het op zijn Vlaams te zeggen: Een "leutige" film
Niets speciaals aan, gewoon verstand op nul en kijken. Fijne actie, fijne grapjes, kortom fijn 
7/10
The Bourne Ultimatum (Greengrass, 2007) - Schitterend derde deel van een schitterende trilogie. Sluit onmiddellijk aan bij The Bourne Supremacy en ontwikkelt het verhaal vandaar verder. De film kent praktisch geen enkel rustpunt en heeft dus een enorm jachtig en spannend karakter. Ik zat voortdurend te draaien op mijn bioscoopzitje
Het verhaal zit uitstekend in elkaar en op het einde van de film zijn eindelijk alle vragen opgelost. Acteerwerk is perfect: Matt Damon en Joan Allen hadden dit al bewezen in vorige delen, maar vooral Julia Stiles heeft mij overdonderd. Haar personage krijgt een extra dimensie die aan de interpretatie van de kijker wordt overgelaten. Een zeer verstandige aanpak. Het helpt natuurlijk ook dat Stiles er enorm goed uit ziet
Ook nieuwkomers David Strathairn en Albert Finney spelen op hun best. De actiescènes zijn flitsender dan ooit en getuigen van een perfect uitgekiende choreografie. De shaky camera zorgt voor een geweldig realistisch uitzicht, een belangrijk onderdeel van deze trilogie. Het werkt allerminst storend en alles is zeer duidelijk. Al bij al een geweldige film en - ook al is dit voorlopig nog een vrij lege uitdrukking - een van de beste van 2007.
8/10


7/10
The Bourne Ultimatum (Greengrass, 2007) - Schitterend derde deel van een schitterende trilogie. Sluit onmiddellijk aan bij The Bourne Supremacy en ontwikkelt het verhaal vandaar verder. De film kent praktisch geen enkel rustpunt en heeft dus een enorm jachtig en spannend karakter. Ik zat voortdurend te draaien op mijn bioscoopzitje


8/10
- Morrigun99
- Hoofdrol
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 13 apr 2005 15:14
The Accused (Jonathan Kaplan 1988)
Jodie Foster als weerloos en kansarm meisje - Sarah - dat het slachtoffer wordt van een groep op seks beluste barbezoekers. Haar juridische strijd tegen haar verkrachters en omstanders staat centraal in "The Accused". Boeiend wordt dit verhaal helaas bijna nergens. Sarah's verhaal is redelijk schrijnend te noemen, maar de verschrikkelijke cliché's, tenenkrommende soundtrack en mierzoete happy-ending maken dit meer een "woensdag-avond-RTL4-film" dan iets wat ik normaliter de moeite waard vind.
Jodie Foster als weerloos en kansarm meisje - Sarah - dat het slachtoffer wordt van een groep op seks beluste barbezoekers. Haar juridische strijd tegen haar verkrachters en omstanders staat centraal in "The Accused". Boeiend wordt dit verhaal helaas bijna nergens. Sarah's verhaal is redelijk schrijnend te noemen, maar de verschrikkelijke cliché's, tenenkrommende soundtrack en mierzoete happy-ending maken dit meer een "woensdag-avond-RTL4-film" dan iets wat ik normaliter de moeite waard vind.

The Last Detail (Hal Ashby – 1973)
Komt wat moeizaam op gang, maar in de tweede helft ontluikt zich een aardige variant op de zo verfoeilijke buddy movie. Toch zitten er teveel nietszeggende scènes in dit ongeloofwaardige verhaal over twee mariniers die een collega naar de gevangenis aan de andere kant van het land moeten brengen. Deze arme drommel is veroordeeld tot acht jaar cel vanwege het stelen van het collectebusje voor het poliofonds. Zeker in het eerste deel van de film is de anti-autoritaire toon, die vaker te zien is in de Amerikaanse producties van de nieuwe lichting uit die tijd, dan ook niet van de lucht. Het einde is in dat opzicht behoorlijk verrassend te noemen, omdat er zo overduidelijk níet naar toe wordt gewerkt. Jack Nicholson’s acteren bestaat in mijn ogen teveel uit maniertjes, maar het opmerkelijkste is dat hij er met borstelsnor en matrozenpak té gay uitziet. Curieuze film.
7/10

The Servant (Joseph Losey – 1963)
Losey’s bekendste film, een van zijn diverse samenwerkingen met toneelschrijver Harold Pinter. Plezierig is dat lang in het midden blijft welke kant de film opgaat: thriller? Mysterie? (Psycho)drama? Satire ? James Fox is de would be aristocraat die butler Dirk Bogarde in dienst neemt. De agenda van Bogarde is in nevelen gehuld, maar duidelijk is wel dat zijn ambities niet ophouden bij het serveren van maaltijden en het doen van boodschappen. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik moet denken van het het Who’s Afraid Of Virginia Woolf-achtige spel dat zich in de finale ontspint. Enerzijds prachtige geacteerd, maar anderzijds boet de wending behoorlijk aan kracht in, omdat de relevantie voor de huidige maatschappij een stuk minder is. Naast het goede spel van met name Fox is het genieten van de prachtige cameravoering en de muziek: op het gebied van soundtracks is er weinig waarmee je me een groter plezier doet dan met een melange van klassiek, jazz en blues zoals hier ten gehore wordt gebracht.
8/10

Muriel Ou Le Temps D’Un Retour (Alain Resnais – 1963)
In Resnais’ derde speelfilm staat wederom herinnering centraal. Ditmaal in een meer realistischer setting, met personages die gewone namen hebben, in een gewoon stadje wonen en gewone levens leiden. Wel is het weer een experimentele film die, waarschijnlijk meer nog dan voorgangers Hiroshima, Mon Amour en L’Année Dernière À Marienbad, meerdere kijkbeurten nodig heeft om er betekenis aan te kunnen geven. Op technisch vlak doet de experimenteerdrang soms wat potsierlijk aan (een pianoakkoord als er iets betekenisvols gezegd wordt), maar is op zijn beste momenten in staat de kijker, net als bij Marienbad, te betoveren. Dat geldt bijvoorbeeld voor de grote tempowisselingen. Een voorproefje daarvan krijgen we in de allereerste, wild gemonteerde, scène. Later in de film worden conventionele, lange dialoogscènes afgewisseld met een opeenvolging van vaak zeer korte shots die in verhalend opzicht nauwelijks een onderling verband lijken te hebben. Vermoedelijk bevatten deze onsamenhangende montages belangrijke sleutels tot de film, maar vooralsnog heb ik die niet ontdekt.
8/10
Before Sunset
Om na te genieten van mijn trip naar Parijs en omdat ik hem voor het opstellen van mijn top 50 nog eens wilde zien, deze in de herkijk. Een van de meest oprecht romantische films die ik gezien heb, die echt, uhm, "echt" lijkt. Waarbij de scene in de taxi het absolute hoogtepunt vormt.
5/5
Om na te genieten van mijn trip naar Parijs en omdat ik hem voor het opstellen van mijn top 50 nog eens wilde zien, deze in de herkijk. Een van de meest oprecht romantische films die ik gezien heb, die echt, uhm, "echt" lijkt. Waarbij de scene in de taxi het absolute hoogtepunt vormt.
5/5
- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
Vergeten te posten: The Birds heb ik vorige week voor het eerst gezien.
Ik eindigde met een gemengd gevoel, aan de ene kant vond ik dat de film de tand des tijds niet helemaal heeft doorstaan. De effecten vond ik soms eerder storend dan goed. Soms was het tè nep gewoon. Aan de andere kant kent de film aardig goed acteer werk, grappige/leuke personages en hele mooie shots (dat eindshot
, klimrek shot
). Beetje gemengd over deze film dus.
7.3/10
Ik eindigde met een gemengd gevoel, aan de ene kant vond ik dat de film de tand des tijds niet helemaal heeft doorstaan. De effecten vond ik soms eerder storend dan goed. Soms was het tè nep gewoon. Aan de andere kant kent de film aardig goed acteer werk, grappige/leuke personages en hele mooie shots (dat eindshot


7.3/10
- Morrigun99
- Hoofdrol
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 13 apr 2005 15:14
Vanuit Best wel ja. Bof ik even dat mijn vriendin er wél maar 20 min. vanaf woont.stijn schreef:The Bourne Ultimatum
8,0/10
In de grote Metropolis bioscoop in Antwerpen. Gigantisch scherm, heerlijke stoelen en personeel met een kek accentje. Je moet er een uur voor rijden maar dan heb je ook een goed bioscoopavondje.
BioBest ftw.


- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
Gister trouwens nog gezien:
The Simpsons Movie
Er zaten enorm grappige stukken in (spider pig
) en de film was leuk van begin tot eind. Alleen vond ik het allemaal iets te groots, te sentimenteel te verhalend soms. Bij afleveringen is dat gewoon niet nodig en daarom blijven die eerder bij. Toch zeker een geslaagde film
7.7/10
The Simpsons Movie
Er zaten enorm grappige stukken in (spider pig

7.7/10
Laatst gewijzigd door PascalE op 16 sep 2007 17:31, 3 keer totaal gewijzigd.
- WizardOfOss
- Walk of Fame
- Berichten: 15180
- Lid geworden op: 31 mar 2004 23:32
- Locatie: Hellsalem's Lot
- Contacteer: