Hulde in drievoud. Mijn god, wat was dat een gedrocht!sickboy1984 schreef:http://www.imdb.com/title/tt0404390/
Dat is toch wel een van de slechtste films ooit gemaakt.
brrrrrrr maar goed ik ben gewoon ook niet zo'n liefhebber van actie films en kan niks mee als mensen zeggen dat ik gewoon mn verstand op nul moet zetten en genieten van een popcorn filmpje. verstand op nul???? Het zegt voor mij al genoeg dat je moet stoppen met nadenken om een film goed te vinden.
Wat is de laatste film die je hebt gezien?
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
Klopt het is ook niet uitzonderlijk veel maar het benadrukte wel dat de regisseuse het lastig vond om keuzes te maken tussen de enorme hoeveelheid footage, ze had tenslotte 6 maanden met die mensen geleefd en een groot deel daarvan op film gezet.Meszahline schreef:Grappig. Het is wel veel, 50 uur, maar op zich begrijpelijk. Voor mijn kortfilm Het Geluid heb ik bijvoorbeeld een uur aan materiaal voor een filmpje van net 2 minuten. Moet je nagaan hoeveel uur aan film een gemiddelde Kubrick moet zijn geweest.PascalE schreef:Zo kwam ik hierdoor te weten dat er 50 uur film is gebruikt voor deze film van 1,5 uur.
Trouwens hoe is het met je dogma filmpje afgelopen dat je van de zomer zou maken?
- Morrigun99
- Hoofdrol
- Berichten: 236
- Lid geworden op: 13 apr 2005 15:14
Daarvoor moet je ook eigenlijk The Bride of Frankenstein kijken. Ik ben bijzonder subjectief - de gothic horrors uit de jaren '20 en '30 zijn hélemaal mijn ding -, maar wil je die tip wel meegeven. Ik vond The Bride namelijk stuk-ken interessanter dan het (toch ook wel geweldige) origineel.dannyB schreef:Frankenstein - James Whale [1931]
Heerlijke horror die het vooral van zijn sfeer moet hebben, maar verder niet de geniale klassieker die ik had verwacht.
En Marie Antoinette? Die zou ik je ook aan willen raden. Helaas is dat een schoolvoorbeeld van "style over substance", maar dat neemt niet weg dat Coppola haar truucje wel weer fraai verricht. De film mag niet in de schaduw van The Virgin Siucides en Lost in Translation staan, maar is desalniettemin een aanwinst voor haar oeuvre.Remondinho schreef:Sfeervolle film, met goede acteerprestaties van eigenlijk iedereen. Het is eigenlijk een simpel verhaal, maar toch met veel diepgang. Ben meteen benieuwd geworden naar Sofia Coppola's andere film "Lost In Translation".
Inderdaad. Eerder vond ik Running Scared nog wel redelijk goed maar tegenwoordig....... wat een baggerzooi. Paul Walker probeert de coole gast zijn en faalt, die kinders zijn donders irritant en de rest acteert ook voor geen meter, behalve dan John Noble. Af en toe rauwe domme actie en een grauw sfeertje. Bleghh zo kan ik nog wel een uur doorgaan met de nadelen beschrijven.sickboy1984 schreef:http://www.imdb.com/title/tt0404390/
Dat is toch wel een van de slechtste films ooit gemaakt.
brrrrrrr maar goed ik ben gewoon ook niet zo'n liefhebber van actie films en kan niks mee als mensen zeggen dat ik gewoon mn verstand op nul moet zetten en genieten van een popcorn filmpje. verstand op nul???? Het zegt voor mij al genoeg dat je moet stoppen met nadenken om een film goed te vinden.
Pluspuntje van deze film: Een goede en vette actiescene bij een ijshockeybaan.
En over Wanted weten jullie denk ik wel hoe ik daarover denk

Dat denk ik ook wel ja. Heb vandaag al gekeken in de stad, maar zag hem helaas niet liggen.Rovo schreef:Als The Virgin Suicides je bevalt ga je Lost In Translation ook wel goed vinden denk ik. Een redelijk vergelijkbare sfeer, alleen dan een stuk subtieler. Hoe dan ook, beide films zijn geweldig, zo veel is duidelijk.
Oke, bedankt, zal eens kijken! Kirsten Dunst is altijd leuk om te zienMorrigun99 schreef:En Marie Antoinette? Die zou ik je ook aan willen raden. Helaas is dat een schoolvoorbeeld van "style over substance", maar dat neemt niet weg dat Coppola haar truucje wel weer fraai verricht. De film mag niet in de schaduw van The Virgin Siucides en Lost in Translation staan, maar is desalniettemin een aanwinst voor haar oeuvre.

The Bride of Frankenstein heb ik ook nog liggen voor een kijkbeurt. Ben zeer benieuwd.Morrigun99 schreef:Daarvoor moet je ook eigenlijk The Bride of Frankenstein kijken. Ik ben bijzonder subjectief - de gothic horrors uit de jaren '20 en '30 zijn hélemaal mijn ding -, maar wil je die tip wel meegeven. Ik vond The Bride namelijk stuk-ken interessanter dan het (toch ook wel geweldige) origineel.dannyB schreef:Frankenstein - James Whale [1931]
Heerlijke horror die het vooral van zijn sfeer moet hebben, maar verder niet de geniale klassieker die ik had verwacht.

- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
Leuk dat je dat onthouden hebt.PascalE schreef:Trouwens hoe is het met je dogma filmpje afgelopen dat je van de zomer zou maken?Meszahline schreef:Grappig. Het is wel veel, 50 uur, maar op zich begrijpelijk. Voor mijn kortfilm Het Geluid heb ik bijvoorbeeld een uur aan materiaal voor een filmpje van net 2 minuten. Moet je nagaan hoeveel uur aan film een gemiddelde Kubrick moet zijn geweest.PascalE schreef:Zo kwam ik hierdoor te weten dat er 50 uur film is gebruikt voor deze film van 1,5 uur.

Maar zoals veel van dat soort wilde ideeën in de slop geraakt. Ik ben drukker geweest met mijn korte speelfilm (school opdracht) en nog een ander (intens, immens, vreselijk) leuk ding, waar ik, als daar interesse naar is, later over zal uitweiden.
Wel zijn we nu in de klas bezig met eens in de twee weken een korte filmpje binnen twee uur te maken. De eerste heb ik vorige week gemaakt en gooi ik morgen online.
Dat dogme-filmpje wil ik stiekem nog wel heel graag maken, maar dat wordt vanwege de drukte en stage denk ik wel pas volgend jaar.
- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
Ben altijd benieuwd naar zelfgemaakt werkMeszahline schreef:Leuk dat je dat onthouden hebt.
Maar zoals veel van dat soort wilde ideeën in de slop geraakt. Ik ben drukker geweest met mijn korte speelfilm (school opdracht) en nog een ander (intens, immens, vreselijk) leuk ding, waar ik, als daar interesse naar is, later over zal uitweiden.
Wel zijn we nu in de klas bezig met eens in de twee weken een korte filmpje binnen twee uur te maken. De eerste heb ik vorige week gemaakt en gooi ik morgen online.
Dat dogme-filmpje wil ik stiekem nog wel heel graag maken, maar dat wordt vanwege de drukte en stage denk ik wel pas volgend jaar.


http://www.filmtotaal.nl/forum/viewtopic.php?t=5168AngelEyes schreef:Maar die zijn toch pas gevonden? Wellicht dat we binnenkort alsnog van de complete film kunnen genieten, want een prachtfilm is het.Vleeshaak schreef:Metropolis
Jammer van de vele verloren gegane delen, maar wat er overbleef was wel erg sterk. Prachtfilm.
214.
Million Dollar Baby (Clint Eastwood, 2004)
:: 9.0

Erg goede film die ik voor het 3,5 jaar geleden voor het laatst zag, toen nog in de bioscoop. Destijds vond ik het einde juist minder, maar bij deze herkijk vond ik hem toch erg sterk. Swank speelt uitstekend, en Freeman heb ik nog nooit slecht zien spelen. (Met leuke bijrol voor onze trots Lucia Rijker btw.)
215.
Das Leben der Anderen (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006) :: 8.8

Verrassend goede film! Twijfelde een beetje hierover, maar na veel lovende berichten toch maar aangeschaft en hij was beter als verwacht. Mooie beelden, en ook weer uitstekende muziek eronder maken deze film in mijn ogen tot terechte Oscar-winnaar.



Erg goede film die ik voor het 3,5 jaar geleden voor het laatst zag, toen nog in de bioscoop. Destijds vond ik het einde juist minder, maar bij deze herkijk vond ik hem toch erg sterk. Swank speelt uitstekend, en Freeman heb ik nog nooit slecht zien spelen. (Met leuke bijrol voor onze trots Lucia Rijker btw.)
215.


Verrassend goede film! Twijfelde een beetje hierover, maar na veel lovende berichten toch maar aangeschaft en hij was beter als verwacht. Mooie beelden, en ook weer uitstekende muziek eronder maken deze film in mijn ogen tot terechte Oscar-winnaar.
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
Nou, bij deze, mijn nieuwe kortfilm. De opdracht was binnen twee uur een concept bedenken en uitvoeren omtrend een beeldscherm. Eens in de twee weken moeten we zo'n filmpje maken, dus houd mijn blog in de gaten voor updates.PascalE schreef:Ben altijd benieuwd naar zelfgemaakt werk. Als je het hier ergens op het forum vermeld ga ik het zeker kijken. Succes er mee verder, moet een heerlijke studie zijn trouwens
.

TU1: Beeldscherm
Hirsohima mon Amour(Alain Resnais,1959)herkijk
Dit is een film die ook de 2de keer een verpletterende indruk op me maakt. Waar ik de vorige keer vooral keek naar de mooie beelden en de dialogen, focuste ik me nu vooral meer op het verhaal. Het verhaal is ook niet echt doorsnee en zeker niet gezien die tijd. Een franse vrouw is 14 jaar na de oorlog in Hiroshima en wordt daar verliefd op een Japanse man en krijgt een relatie met hem. Er wordt vooral terug gekeken naar haar verleden. Tijdens de oorlog als een meisje van een jaar of 20 was ze verliefd op een Duitse soldaat, om het een taboe te noemen zou het nog de understatement van het jaar maken. En die keuze heeft haar duur te komen te staan. Ze wordt door haar ouders gestopt in de kelder en mag heel soms naar buiten of naar haar kamer. Wat betreft de rest van de mensen in het dorp Nevers wordt ze dus zeg maar plat gezegd gezien als een soort van verrader. Nou ja ja kent het wel. Hoe dan ook, dat was haar eerste jeugd liefde en de 2de liefde in haar leven is de Japanse man. Hiroshima mon Amour is een film waarbij je wordt meegenomen in een contro versieel liefdes verhaal. Zelf vind ik vooral de opening van de film erg sterk waarbij je pas na 15 minuten hun gezichten ziet. En waarbij je wordt meegenomen door Hiroshima daags na de Atoombom. Zij verteld dat ze gehuild heeft voor Hiroshiam en dat ze de pijn voelt van de bevolking van Hiroshima, hij spreekt haar continu tegen en zegt o.a dat ze niks gezien heeft in Hiroshima. Nou ja ik kan wel uren blijven doorgaan maar ik doe het niet. Voor mij is Hirsohima een uitstekende liefdesdrama die na het zien voor de tweede keer ergens tussen mijn top 15 en top 5 inhangt.
9.5/10
Dit is een film die ook de 2de keer een verpletterende indruk op me maakt. Waar ik de vorige keer vooral keek naar de mooie beelden en de dialogen, focuste ik me nu vooral meer op het verhaal. Het verhaal is ook niet echt doorsnee en zeker niet gezien die tijd. Een franse vrouw is 14 jaar na de oorlog in Hiroshima en wordt daar verliefd op een Japanse man en krijgt een relatie met hem. Er wordt vooral terug gekeken naar haar verleden. Tijdens de oorlog als een meisje van een jaar of 20 was ze verliefd op een Duitse soldaat, om het een taboe te noemen zou het nog de understatement van het jaar maken. En die keuze heeft haar duur te komen te staan. Ze wordt door haar ouders gestopt in de kelder en mag heel soms naar buiten of naar haar kamer. Wat betreft de rest van de mensen in het dorp Nevers wordt ze dus zeg maar plat gezegd gezien als een soort van verrader. Nou ja ja kent het wel. Hoe dan ook, dat was haar eerste jeugd liefde en de 2de liefde in haar leven is de Japanse man. Hiroshima mon Amour is een film waarbij je wordt meegenomen in een contro versieel liefdes verhaal. Zelf vind ik vooral de opening van de film erg sterk waarbij je pas na 15 minuten hun gezichten ziet. En waarbij je wordt meegenomen door Hiroshima daags na de Atoombom. Zij verteld dat ze gehuild heeft voor Hiroshiam en dat ze de pijn voelt van de bevolking van Hiroshima, hij spreekt haar continu tegen en zegt o.a dat ze niks gezien heeft in Hiroshima. Nou ja ik kan wel uren blijven doorgaan maar ik doe het niet. Voor mij is Hirsohima een uitstekende liefdesdrama die na het zien voor de tweede keer ergens tussen mijn top 15 en top 5 inhangt.
9.5/10
Sin City
De meningen zijn nogal verdeeld rondom deze comic verfilming, de een vindt het geweldig, de ander overdreven geweldadige pulp voor adolescenten. Ik zelf hang een beetje daar tussen in. Visueel is het natuurlijk geweldig gemaakt en de karakters barsten (daardoor?) van het charisma. Maar de film duurt wel (veel) te lang en zeker het middelste verhaal (The Big Fat Kill) haalt bij lange na het niveau van de andere niet, omdat de karakters niet zo interessant zijn. Maar toch blijft het een tamelijk unieke ervaring.
3.5/5
De meningen zijn nogal verdeeld rondom deze comic verfilming, de een vindt het geweldig, de ander overdreven geweldadige pulp voor adolescenten. Ik zelf hang een beetje daar tussen in. Visueel is het natuurlijk geweldig gemaakt en de karakters barsten (daardoor?) van het charisma. Maar de film duurt wel (veel) te lang en zeker het middelste verhaal (The Big Fat Kill) haalt bij lange na het niveau van de andere niet, omdat de karakters niet zo interessant zijn. Maar toch blijft het een tamelijk unieke ervaring.
3.5/5
Waltz with Bashir
Een half jaartje geleden proefde ik op het Leuvense documentaire-festival voor het eerst van animated documentaries en met Waltz with Bashir heeft intussen een eerste film uit dit genre de gewone bioscopen weten te bereiken. In deze documentaire van Ari Folman gaat de regisseur op zoek naar de verdrongen herinneringen uit zijn diensttijd in het Libanon, ten tijde van de slachting in de kampen van Sabra en Chatila.
De animaties vond ik soms nog te houterig om echt volop van de beelden te genieten (nu ja wat heet genieten met dit soort van beladen onderwerpen), want de stills vond ik vaak mooier dan de bewegende beelden. Toch biedt deze animatie-aanpak ontegensprekelijk een surplus. De verhalen van talking heads kunnen immers veel makkelijker en sfeervoller met gepaste beelden ondersteund worden. De meeste van die beelden worden zo veel sterker, en wat anders misschien het zoveelste afstompende verslag van een conflictsituatie in het Midden-Oosten zou zijn wordt in Waltz with Bashir een koortsdroom die je maar moeilijk los zal laten.
--- 8.0

Een half jaartje geleden proefde ik op het Leuvense documentaire-festival voor het eerst van animated documentaries en met Waltz with Bashir heeft intussen een eerste film uit dit genre de gewone bioscopen weten te bereiken. In deze documentaire van Ari Folman gaat de regisseur op zoek naar de verdrongen herinneringen uit zijn diensttijd in het Libanon, ten tijde van de slachting in de kampen van Sabra en Chatila.
De animaties vond ik soms nog te houterig om echt volop van de beelden te genieten (nu ja wat heet genieten met dit soort van beladen onderwerpen), want de stills vond ik vaak mooier dan de bewegende beelden. Toch biedt deze animatie-aanpak ontegensprekelijk een surplus. De verhalen van talking heads kunnen immers veel makkelijker en sfeervoller met gepaste beelden ondersteund worden. De meeste van die beelden worden zo veel sterker, en wat anders misschien het zoveelste afstompende verslag van een conflictsituatie in het Midden-Oosten zou zijn wordt in Waltz with Bashir een koortsdroom die je maar moeilijk los zal laten.
--- 8.0
