in japan niet, daar is iedereen een ninja.... hoe ha!eddys schreef:Wat me ook altijd opvalt:
bij vechtscene's (en meestal waar een beetje kung fu e.d. om de hoek komt kijken) ziet het er allemaal zo mooi uit. Sinds wanneer vechten mensen zo?
Tis toch meestal ordinair vechten dan dat "hoe, ha, hai".
Irritante filmclichés
-
the catfishman
- Filmster
- Berichten: 588
- Lid geworden op: 09 nov 2005 18:55
- Locatie: Kampen / Groningen
- Contacteer:
the catfishman schreef:in japan niet, daar is iedereen een ninja.... hoe ha!eddys schreef:Wat me ook altijd opvalt:
bij vechtscene's (en meestal waar een beetje kung fu e.d. om de hoek komt kijken) ziet het er allemaal zo mooi uit. Sinds wanneer vechten mensen zo?
Tis toch meestal ordinair vechten dan dat "hoe, ha, hai".
haha meesterlijk....was ik bijna vergeten 
Dit komt in heel veel fims voor en daar erger ik me ook kapot aan. Zo ongeloofwaardig.ruben schreef:ik hoop toch niet dat je doelt op RaidersJusjuh schreef:Als onze held door een rollend gevaarte achterna gezeten wordt, rent hij nooit opzij, maar altijd voor de bal uit.
Nog een irritant cliché.
Als je in een horrorfilm kijkt naar de locatie: heel veel één of ander eng huis midden in het bos en als de hoofdpersonen dan een eng geluid horen of iets engs zien rennen ze niet keihard weg (zoals je dan zou doen normaal gesproken), maar gaan ze natuurlijk kijken wat het nou is
-
Cee van Lleef
- Oscar nominatie
- Berichten: 1083
- Lid geworden op: 17 feb 2006 14:42
- Locatie: Mestreech
Het meest irritant zijn happy endings. Ik zie liever crappy endings eigenlijk. Meest irritante voorbeeld: Boogie Nights. Tot ongeveer een kwartier voor een eind gaat iedereen langzamerhand heerlijk ten onder aan drugs en andere ziekten, maar toch wordt er een happy end aan gebreid. Nog dagenlang een kater aan over gehouden.
Verder vind ik in de Rocky-films het zo irritant dat men uren op elkaars hoofd in kan beuken zonder dat men omvalt. De hoeveelheid hoeken die op het hoofd worden uitgedeeld zou normaal gezien dodelijk moeten zijn. In de Rocky (en vele andere vechtfilms) heeft men totaal geen dekking en is het een over en weer uitdelen van mokerslagen op het hoofd. Heeft totaal niets met boksen te maken. Hadden ze maar allemaal net als R. de Niro zich ingeleefd in hun rol als bokser zoals hij dat deed voor zijn rol als Jake LaMotta.
Verder vind ik in de Rocky-films het zo irritant dat men uren op elkaars hoofd in kan beuken zonder dat men omvalt. De hoeveelheid hoeken die op het hoofd worden uitgedeeld zou normaal gezien dodelijk moeten zijn. In de Rocky (en vele andere vechtfilms) heeft men totaal geen dekking en is het een over en weer uitdelen van mokerslagen op het hoofd. Heeft totaal niets met boksen te maken. Hadden ze maar allemaal net als R. de Niro zich ingeleefd in hun rol als bokser zoals hij dat deed voor zijn rol als Jake LaMotta.
Wat is precies het happy einde waar je op doelt? (zelf te lang geleden gezien, dus ik kan me niet alles herinneren).Cee van Lleef schreef:Het meest irritant zijn happy endings. Ik zie liever crappy endings eigenlijk. Meest irritante voorbeeld: Boogie Nights. Tot ongeveer een kwartier voor een eind gaat iedereen langzamerhand heerlijk ten onder aan drugs en andere ziekten, maar toch wordt er een happy end aan gebreid. Nog dagenlang een kater aan over gehouden.
Maar wat ik nog weet van het eind is dat, spoiler: het hoofdpersoon, een gevallen pornoacteur, voor de spiegel staat en tegen zijn behoorlijk lange piemelmuisje zegt; 'je kan het wel' of ' het lukt ons wel' wanneer hij weer een kans krijgt om in een pornofilm te 'acteren'.
Niet een overduidelijk happy end, of zie ik dat verkeerd?
eddys schreef:mensen die in auto's zitten en die op moeten schieten of plotseling weg moeten:
ongeacht wie er achter het stuur zit, ze kunnen bijna allemaal perfect scheurend/driftend/glijdend de bocht om. En daarbij raken ze 9 van de 10 keer geen enkele andere auto
Maar als ze achtervolgd worden doen ze vanalles behalve het gaspedaal dieper indrukken. Je ziet het regelmatig; iemand in een snelle sportwagen die achtervolgt wordt door een trage politiewagen/sedan/bestelwagen. De afstand tussen beiden blijft altijd hetzelfde. Erg irritant.
Ja oke, dat is ook weer zo. Maar het zijn ook echt alleen maar de Amerikanen. Bijna nooit wordt er om advies gevraagd aan andere landen of helpen mensen uit andere landen mee.ash_ schreef:Duh, het zijn 9 van de 10 keer dan ook Amerikaanse films. Dat is net zo logisch dat in een Nederlandse film Nederlanders de hoofdrol spelen.eddys schreef:En tis meestal "the USA who saves the day". Zij behoeden ons voor armageddon, wereldrampen en terrorisme.
Overigens, tegenstellend op mijn post is wel de film The Day after tomorrow. Daar wordt (vooral aan het eind) duidelijk gemaakt dat we alle landen nodig hebben om de wereld te redden bij een eventuele wereldramp.
En bij Armageddon hebben ze opeens hulp nodig van een Russisch astronaut die daar al jaren in z'n eentje zit. Waarom laten ze hem dan niet vergezellen door een meid van Helga's House of Pain? Nee, dat zou alleen een Amerikaan overkomen.eddys schreef:Overigens, tegenstellend op mijn post is wel de film The Day after tomorrow. Daar wordt (vooral aan het eind) duidelijk gemaakt dat we alle landen nodig hebben om de wereld te redden bij een eventuele wereldramp.
Hoogstwaarschijnlijk al genoemd: 'het setje' (hkunnen ook in de film naar elkaar toe gegroied zijn) blijft over, in het geval van horrorfilms in het bijzonder. In Deep Blue Sea,*SPOILERS* is het leuke juist dat als die kok gepakt word je knarsertandend denkt dat het setje weer overleeft, maar gelukkig niet. *SPOILERS*
Laatst gewijzigd door Luce op 30 jun 2006 19:00, 1 keer totaal gewijzigd.