In 1998 werden we getrakteerd op een tweetal films die in mijn ogen voor altijd met elkaar verbonden zullen blijven. In mei werd de aarde bedreigd door een grote komeet in het redelijk lowbudget
Deep Impact. Twee maanden later was er alweer gevaar vanuit de ruimte, ditmaal door een asteroïde in Michael Bay's actiespektakel
Armageddon.
Deep Impact (1998)
Oceans rise. Cities fall. Hope survives.
Plot
De journaliste Jenny Lerner (Téa Leone) komt op het spoor van wat zij denkt dat een buitenechtelijke affaire is tussen een hoog geplaatste politicus en een mysterieuze vrouw genaamd Ellie. In feite blijkt het te gaan om een E.L.E, een Extinction Level Event in de vorm van een komeet die op ramkoers ligt met de aarde.
De komeet is een jaar eerder ontdekt door de jonge Leo Biederman (Elijah Woods) en de Amerikaanse regering staat op het punt om alle informatie vrij te geven aan het grote publiek. In het afgelopen jaar hebben ze verschillende plannen gemaakt om de aanstaande ramp te voorkomen, alsmede een back-up plan in het onwaarschijnlijke geval dat al hun acties niet lukken.
Er is een bijrol voor de astronauten die hun leven wagen om de mensheid te redden, maar het verhaal centreert zich voornamelijk rondom Lerner, Biederman en de mensen in hun directe omgeving en hoe zij naarmate de tijd vordert met de naderende ramp omgaan.
Doomsday gehalte:
Armageddon (1998)
For Love. For Honor. For Mankind.
Plot
Nadat een serie kleine inslagen gigantische schade aanricht in New York, komt NASA erachter dat dit nog maar een voorbode was van een nog veel grotere ramp als ze een grote asteroïde ontdekken die over een kleine maand op de aarde neer zal storten. De wetenschappers komen met een plan om het gevaarte met behulp van nucleaire wapens op te blazen, het enige probleem is dat dit alleen effectief is als dit vanaf de binnenzijde gebeurd.
Om dit te bewerkstelligen schakelen ze de hulp in van Harry Stamper (Bruce Willis) en zijn doorgewinterde boorteam. Het zootje ongeregeld moet binnen korte tijd de basis astronauten training ondergaan alvorens samen met een aantal echte astronauten in twee spaceshuttles richting de asteroïde te vliegen. Het uiteindelijke plan is om te landen en tot 800 meter diep te graven, de bom erin te laten zakken en dan op afstand tot ontploffing laten brengen. Uiteraard gaat niet alles volgens plan.
Doomsday gehalte:
Persoonlijke beoordeling
Voor mij zullen deze twee films voor altijd met elkaar verbonden blijven, omdat ze zo kort na elkaar over nagenoeg hetzelfde onderwerp in de bioscoop verschenen. Maar naast het onderwerp en het feit dat beide films wetenschappelijk niet bepaald accuraat zijn, zijn het toch twee heel verschillende films.
Deep Impact probeert zich meer te focussen op het menselijk drama, hoe mensen reageren tijdens een globale ramp. Het probleem is echter dat je nooit echt mee gaat leven met de nogal saaie en slecht uitgewerkte personages. Vooral de rol van Téa Leone gaat helemaal nergens over. De dreiging van de komeet is echter wel voelbaar wanneer het ene na het andere plan niet werkt en de komeet steeds dichterbij komt. De CGI van de inslag vind ik nog steeds één van de mooiste die ik heb gezien in een film.
Armageddon gooit het over een hele andere boeg, met Bay aan het roer en een cast vol grote namen (plus een twee keer zo hoog budget als Deep Impact) gaan ze vol voor de actie, met hier en daar de nodige humor en een poging tot een tranentrekkend momentje. De film heeft alles wat een goede blockbuster nodig heeft en het is dan ook geen verrassing dat het qua omzet veel beter heeft gescoord als de concurrent. Maar als het gaat om het 'Doomsday' gehalte verliest het toch wel degelijk van Deep Impact.
Maar ik weet het wel natuurlijk want ik heb het boek gelezen.
