Maar dat hoeft toch ook helemaal niet?Aston schreef:Ik snap wat je bedoelt met zoetsappig maar het is tegelijkertijd ook een zeer duistere film. Dat er wat zoetsappige elementen inzitten laat bij mij geen zoetsappige indruk van de films als geheel achter. Kijk, af en toe zingen en drie uur lang durende films heb ik overigens zeker geen moeite meer. Musicals als Singin in the Rain vind ik heerlijk om te kijken. Maar niet alleen maar.
Daarnaast, zoals Patrick al zei, concludeer je nu na het zien van één film dat alle Bollywoodfilms drie uur zoetsappig zijn zonder duistere kanten?
Maar je kijkt films toch ook voor jezelf, niet om te kunnen vertellen welke lijst je het afgewerkt aan je vrienden?Aston schreef: Ja, goede vraag, de belangrijkste waarde is zijn bekendheid. Als ik zeg tegen mijn vrienden, ik heb Jonathan Rosenbaum's Essential Films lijst of Roger Ebert: the great movies voltooid kijken ze me verbaasd aan. Als ik zeg dat ik de IMDB top 250 afgerond hebt weten ze meteen wat ik bedoel.
Nou ja, hij draaide in de drie Pathé bioscopen die al jaren een aantal keer per jaar Bollywoodfilms vertonen, los het reguliere Nederlandse distributiesysteem (In Amsterdam, Rotterdam en Den Haag, en ik geloof af en toe in Eindhoven maar ik kan me vergissen). Zo gaat in die stijl aankomende vrijdag Badlapur draaien, die 2 uur en een kwartier duurt. Een gemiddelde van 2.5 uur is realistischer dan het cliché van "elke film duurt drie uur", leerde ik uit de weinige ervaring die ik nu heb en van de boze blik die mijn Indiase ex me ooit gaf toen ik zelf dat cliché noemde.Aston schreef:De lijst is nog enigszins toegangankelijk. Maar misschien wordt dat minder als hij half vol staat met Bollywood. Bollywood heeft nog niet bepaald veel interesse hier. Maar dat kan veranderen! PK draaide ook in de bios.[...]
Maar jij zegt dus dat 3 uur niet de standaard is in Bollywood? Ik ken wat Indiers. Ik zal ze vragen. Misschien worden langere films over het algemeen meer gewaardeerd dan korte films. Ergens begrijpelijk omdat je dan wat meer aan karakterontwikkeling kan doen.
Het doelpubliek is voornamelijk de Indiase diaspora, en buiten dat wordt er nou niet echt voor geadverteerd - pas toen ik dankzij mijn ex twee jaar geleden interesse kreeg in het zien van Bollywoodfilms op het grote scherm, en dacht dat dat niet kon, drong het tot mij door dat er kennelijk al bijna tien jaar lang met enige regelmaat in de Pathé Bollywoodfilms werden vertoont. Nou moet ik wel zeggen dat naar mijn gevoel voornamelijk de meest commerciële Bollywoodfilms onze grenzen bereiken op die manier, en niet per se de interessantste die de industrie te bieden heeft... alhoewel ik achteraf gezien vorig jaar wel Haider had willen zien en dat uiteindelijk niet deed... Pathé prijzen plus treinreis zijn dan toch een drempel... maar goed, voordat ik nog verder afdwaal, mijn oorspronkelijke punt is dus dat PK niet regulier in de bios draaide, uitgebracht door een Nederlandse distributeur, en dat ik me dus afvraag of het feit dat die film draaide op dit moment ergens indicatief voor is.
