Better Call Saul als zelfstandig spin-off van de gelauwerde hitserie Breaking Bad klonk heel aardig en mogelijk aangenaam maar hoe goed houdt Saul's kapsel het uit en hoe sterk zijn zijn schouders?
De ijdele strip mall advocaat, die zichzelf adverteert op late night tv met over-the-top ordinaire reclamespots en met dito schreeuwende advertenties in blaadjes, is zonder twijfel een 'character' die het al rijke aroma van Breaking Bad van een nieuwe smaaksensatie voorzag.
We hebben Saul leren kennen als een schreeuwerige spraakwaterval die het blijkbaar op zich heeft genomen om de strijd aan te gaan met het juridische systeem.
Niet alleen verdedigt hij aangeklaagden maar hij is ook altijd op zoek naar lucratieve smartgeldzaken waarbij het zaaien van redelijke twijfel, bedrog en leugens evenveel waard zijn als zijn (vermeende) juridische kennis. Vermoorde onschuld is de rol die hij aanneemt. Al is die vaak wel doorzichtig, het is er wel een doorwrocht met juridisch jargon en ruimschoots gebruikmakend van mazen in de wet en vormfouten.
Zoals Walter White zei "Seriously, when the going gets tough, you don't want a criminal lawyer... You want a criminal lawyer."
Daarnaast is Saul de perfecte 'Man in the Middle' die vraag en aanbod met elkaar in contact brengt in een veelvoud aan activiteiten. Hierbij mag je denken aan afpersers, drugsdealers, moordenaars, plaats-delictopruimers, lijkenruiming, witwassers, nieuwe-identiteitsverschaffers enz.
Hij schurkt zich tegen zijn crimineel-zakelijke kennissen door zijn bemiddeling te laten waarderen in harde bedragen of prettige provisiepercentages.
Saul presenteert zichzelf als uitbundig, creatief en listig. Iemand die een uitweg vindt in de meest hopeloze situaties aangaande moordenaars of politie.
Klanten werft hij met hulp van zijn meest eerzame, betrouwbare gezicht en trouwe hondenogen.
Hij kan ook enorm opgeblazen en wanhopig overkomen als hij - door de omstandigheden - in een precaire situatie gemanoeuvreerd ziet.
Tot zover het optreden van 'S'all Good, Man' Saul Goodman, de advocaat die pretendeert Jood te zijn omdat dat goed is voor het aanzien in het criminele milieu. In werkelijkheid heet hij James "Jimmy" Morgan McGill en is van Ierse afstamming.
Better Call Saul begint met een flash forward en we zien in z/w-beelden en begeleidt door een nostalgisch 'Adress Unknown'-muziekje, Jimmy, werkend in een soort Shopping Mall koffie-en-banketketen Cinnabon, nu ouder, kaler en voorzien van een forse snor, heet nu Gene.
We zien hoe Gene zich even bedreigt voelt door een potentieel crimineel type en later op de avond zien we hoe hij alcohol drinkend een vhs-videocassette afspeelt met Better-Call-Saul-tv-advertenties.
BCS heeft een (Breaking-Badiaans) ultrakort intro van krap 12 seconden, kleurrijk, goedkoop in een soort van Grindhouse-stijl, schokkerig en beschadigd. Tot nu toe heeft het intro van elke aflevering andere beelden.
Als ik me niet vergis was elke aflevering van Breaking Bad vanaf seizoen twee ook voorzien een kort intro zodat er meer tijd was voor het verhaal. En de bedenkers van de serie, Vince Gilligen en Peter Gould némen de tijd voor het verhaal met ruimschoots uitgesponnen scenes die makkelijk langer dan een kwartier duren, met diverse personages die allemaal hun eigen geschiedenis en eigenaardigheden hebben. Saai wordt het nooit, integendeel.
De geschiedenis van Jimmy springt op en neer in de tijd en behandelt een verschillende verhaallijnen.
Verstrooiend? Komisch? Spannend? Afstotend? Intrigerend? All of the above ?
JA, ALL of the f*cking above !
Wat een genot om zo'n serie te zien en te ervaren hoe elke minuut van de serie gewoon een bijkans onmisbaar onderdeel vormt in (de sfeer van) het verhaal.
Ik weet het: het is Mexicanen met Zombies vergelijken en dus zijn het verschillende grootheden maar omdat Dead Men Walking ook van AMC is doet ik het lekker toch.
Wat een enorm verschil in kwaliteit van schrijven en dramatische gerichtheid van het overkoepelende verhaal! De schrijverskwaliteit van DMW blijft net zo lauw, stinkend en week als de rottende hersenen die elke aflevering van het scherm af druipen.
BCS en BB daarentegen...
'Nuff said.
Terug naar de periode voordat Jimmy, een bestaan als Gene of Saul... leidt.
Jimmy rijd in eenzelfde pathetische versleten loserbak als Walter White met doffe gele lak, zwaar verweerde koplampen en rode sloperij-auto-achterdeur. (Ik heb zelfs de indruk dat de voorbumper digitaal vervaagd is want ik heb 'm nog geen enkele keer scherp aftekend gezien.)
Hij werkt zelfstandig als pro deo-advocaat tegen een marginale vergoeding en rechtbankrepetities in het toilet. Ook de plek waar hij het op akkoordjes probeert te gooien met het O.M.
Zijn huidige kantoor is gesitueerd achterin iets van een Thaise nail salon. Een bedompte, donkere ruim uitgevallen bezemkast met opvouwbed en een antwoordapparaat dat vergeefs op berichten wacht. We zien een vaak vertwijfeld persoon die niet weet of hij aan het eind van de week nog een nagel heeft om zijn kont te krabben.
Hij is wanhopig op zoek naar nieuwe klanten en buitenkansjes zoals 'auto-ongeluk'-opzetjes.
Zijn 'glorie-tijd' als Saul Goodman met een ietwat aanzienlijker zakelijke auto met LWYRUP als 'vanity plate' is nog niet in zicht.
Hij presenteert zich vaak volkomen misplaatst met quotes uit films zoals 'Its Showtime folks' en 'Here's Johnny!' Zijn presentatie deugt niet en zijn inhoud is onbetrouwbaar en derhalve niet serieus te nemen.
Zoals Jimmy/Saul zich schurkt tegen zijn criminele medeburgers en potentiële klanten zo schurkt deze spin-off zich tegen Breaking Bad aan met eenzelfde lading aan dramatische verhaallijnen, humor, wreedheid, spanning, zeer geslaagde en mooie muzikale intermezzo's en landschapssfeerbeelden van New Mexico.
Naast nieuwe personen is het een weerzien van een verscheidenheid aan belangrijke personen die we in Breaking Bad hebben leren waarderen of vrezen.
BCS is geen kopie van BB, geen prequel of sequel. Het is een eigen verhaal met meer inhoud en drama als ik van te voren had durven inschatten.
De derde en tot nog toe laatst uitgezonden aflevering geeft voorlopig duidelijk aan welke richting de serie op gaat: Omhoog.
Beter dan BB is het (nog) niet maar het is zonder meer een prachtige serie die zijn plaats op tv en blu-ray verdient.
Respect !
Ten slotte zorgt BCS voor een shitload aan prachtige quotes die voor de liefhebber direct aan de serie gelinkt zullen worden. Zoals: "wow, you got a mouth on you", I'm not backsliding. This is not slipping Jimmy", "Nacho is not-cho man, comprendo?" en "You're talking like a person with a head trauma"
Ik sluit af met een sterke aanbeveling: If you ever find yourself in a world of shit, be sure to have a quarter in your pocket because you'd
better call Saul.*
*Dit geheel voor eigen verantwoordelijkheid/risico
