Algemeen computerspellen topic
- kingcreole
- Oscar nominatie
- Berichten: 750
- Lid geworden op: 08 nov 2004 19:41
- Locatie: Groningen
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer:
Nou ja, in het begin zag ik pure spanning. De villagers waren een echte uitdaging en ik kwam redelijk vaak zonder kogels te zitten. Daarbij voelde ik die angst die nodig is bij Survival Horrors. Tot het kasteel, waar het nog steeds wel spannend was, maar het verhaal een nare wending kreeg. De cutscenes waren al van het niveau 'Uwe Boll', maar dat karige gedoe met Salazar, jezus. De game kreeg weer een hoogtepunt met zijn onverslaanbare rechterhand waarvoor je gewoon moest gaan rennen (bevechten werkt niet). Na dat hele gezeik kom je terecht op een eiland waar je met commando's te maken krijgt. Gewoon ganodo's (villagers), alleen dan gepanserd en wat sneller. De heren komen in zulke grote groepen dat het in feite constant schieten geblazen is. Neem daarbij de Regenerators, die nog een beetje spanning in de game houden, maar je net zo goed kunt laten lopen. RE4 legt de nadruk veel meer op bevechten dan overleven.
Silent Hill 4 daarentegen begon enigszins karig en langdradig, maar iets fascineerd het geheel wat Resident Evil 4 mist. Zo bestaat de game uit twee gedeelten, The Otherworld en je appartement. Onze held Henry word op een dag wakker (na al 5 dagen dezelfde nachtmerrie te hebben gehad) en komt erachter dat hij niet meer zijn appartementje kan verlaten. Alles is op magische wijze vergrendelt en het ergste van alles: er is een gat verschenen in zijn badkamer die als maar groter word. Dus, telkens switch je tussen die Otherworld, een nachtmerrie wereld waar jij met minimale hulmiddelen puzzels moet oplossen en achter de mysteries die in verband staan met Silent Hill te zien achterhalen, en je appartement, waar telkens iets lijkt te veranderen. Zo zijn er twee kijkgaatjes, eentje in de muur, naar de jongedame die naast je woont en eentje bij de deur, waar de huisbaas regelmatig aanklopt. De sfeer bevalt me gewoon al veel beter dan RE4, want hier voel je dat je continu word achtervolgd of opgejaagt, maar niet wetende waardoor precies. Daarbij heb je een arsenaal dat niet verder reikt dan een handgun (het enige geweer), een stalen pijp, golfbal clubs en meer van dat soort dingen waarme je slechts kan slaan. Ik leef veel meer met de personages mee, met de buurvrouw krijg je gewoon echt een band, zonder dat je met haar persoonlijk in aanraking komt. Maar ook de cutscenes zijn van een hoger niveau en intrigeren écht. Alles wat gezegd word moet aandacht aan worden besteed, want alleen zo krijgt het mysterie plaats in je hoofd. En het helpt ook goed mee dat Team Silent zwaar is geïnspireerd door het werk van David Lynch.
Silent Hill 4 daarentegen begon enigszins karig en langdradig, maar iets fascineerd het geheel wat Resident Evil 4 mist. Zo bestaat de game uit twee gedeelten, The Otherworld en je appartement. Onze held Henry word op een dag wakker (na al 5 dagen dezelfde nachtmerrie te hebben gehad) en komt erachter dat hij niet meer zijn appartementje kan verlaten. Alles is op magische wijze vergrendelt en het ergste van alles: er is een gat verschenen in zijn badkamer die als maar groter word. Dus, telkens switch je tussen die Otherworld, een nachtmerrie wereld waar jij met minimale hulmiddelen puzzels moet oplossen en achter de mysteries die in verband staan met Silent Hill te zien achterhalen, en je appartement, waar telkens iets lijkt te veranderen. Zo zijn er twee kijkgaatjes, eentje in de muur, naar de jongedame die naast je woont en eentje bij de deur, waar de huisbaas regelmatig aanklopt. De sfeer bevalt me gewoon al veel beter dan RE4, want hier voel je dat je continu word achtervolgd of opgejaagt, maar niet wetende waardoor precies. Daarbij heb je een arsenaal dat niet verder reikt dan een handgun (het enige geweer), een stalen pijp, golfbal clubs en meer van dat soort dingen waarme je slechts kan slaan. Ik leef veel meer met de personages mee, met de buurvrouw krijg je gewoon echt een band, zonder dat je met haar persoonlijk in aanraking komt. Maar ook de cutscenes zijn van een hoger niveau en intrigeren écht. Alles wat gezegd word moet aandacht aan worden besteed, want alleen zo krijgt het mysterie plaats in je hoofd. En het helpt ook goed mee dat Team Silent zwaar is geïnspireerd door het werk van David Lynch.

Voor diegene die het nog niet wisten...
de trailer voor de nieuwe Ratchet and Clank is uit...
check:
http://www.insomniacgames.com/games/rcftod.php

de trailer voor de nieuwe Ratchet and Clank is uit...
check:
http://www.insomniacgames.com/games/rcftod.php


- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
@Meszahline: Mogen onaangekondigde spoilers over games wel? Ik speel het spel zelf nog steeds namelijk...
Net Half-Life2 Episode 1 uitgespeeld, ik moet zeggen het waren (ongeveer) 6 spannende uurtjes. Gewoon 5 uur een achtbaanrit en 1 uur wat gedoolhof in diverse omgevingen. Er komt 1 nieuwe vijand bij (een taaie rakker dat wel) en geen nieuwe wapens, dus hij borduurt verder op de gewone halflife2 (wat overigens echt een topspel is, zijn hier mensen die het eind hebben gehaald? zo ja wat dacht je op het eind, ikzelf werd helemaal gek!). Ben benieuwd naar episode 2 en 3, die ik net als dit deel, gewoon op mijn gemak speel (ofja net heb ik in 3.45 uur helemaal het einde gehaald).
Net Half-Life2 Episode 1 uitgespeeld, ik moet zeggen het waren (ongeveer) 6 spannende uurtjes. Gewoon 5 uur een achtbaanrit en 1 uur wat gedoolhof in diverse omgevingen. Er komt 1 nieuwe vijand bij (een taaie rakker dat wel) en geen nieuwe wapens, dus hij borduurt verder op de gewone halflife2 (wat overigens echt een topspel is, zijn hier mensen die het eind hebben gehaald? zo ja wat dacht je op het eind, ikzelf werd helemaal gek!). Ben benieuwd naar episode 2 en 3, die ik net als dit deel, gewoon op mijn gemak speel (ofja net heb ik in 3.45 uur helemaal het einde gehaald).
Als je geen on-rails actie wilt moet je niet aan Call of Duty beginnen. Het spel is geweldig en erg sfeervol, en het geluid is briljant, maar wat er gebeurt en wanneer het gebeurt staat allemaal al vast. Iedere keer als je langs een bepaald punt komt staat het al vast dat daar een Duitser staat die altijd omver wordt gereden door dezelfde vrachtwagen enzovoorts. Maar toch zijn beide spellen absoluut de moeite waard, vooral deel 1. Deel 2 is meer van hetzelfde, en ik vond het eigenlijk wat minder interessant. De levels zijn minder en het einde is echt teleurstellend. In Call of Duty eindigde je nog op het dak van het rijksdaggebouw. In deel 2 eindig je in een of ander Frans boerendropje.
Battlefield 2 is op zich een heel aardig spel, maar het ging mij vrij snel vervelen. De community vind ik wat irritant en de maps zijn wat eentonig. En als je een Band of Brothersgevoel zoekt kun je beter niet BF2 aanschaffen, want er is geen spoor van Band of Brothers te bekennen. Daarnaast speelt Battlefield 2 zich ook niet in de Tweede Wereldoorlog af, dus ik betwijfel of dit iets is waarnaar je zoekt.
Misschien kun je Brothers in Arms proberen? Dat is wel redelijk te vergelijken met Band of Brothers. Het is veel strategischer dan een normale shooter, maar ook erg leuk. Ik heb alleen het eerste deel gespeeld, maar daarnaast is er nog een tweede (en misschien een derde, ik weet het niet precies) deel uitgekomen die zeker de moeite waard schijnt te zijn.
Battlefield 2 is op zich een heel aardig spel, maar het ging mij vrij snel vervelen. De community vind ik wat irritant en de maps zijn wat eentonig. En als je een Band of Brothersgevoel zoekt kun je beter niet BF2 aanschaffen, want er is geen spoor van Band of Brothers te bekennen. Daarnaast speelt Battlefield 2 zich ook niet in de Tweede Wereldoorlog af, dus ik betwijfel of dit iets is waarnaar je zoekt.
Misschien kun je Brothers in Arms proberen? Dat is wel redelijk te vergelijken met Band of Brothers. Het is veel strategischer dan een normale shooter, maar ook erg leuk. Ik heb alleen het eerste deel gespeeld, maar daarnaast is er nog een tweede (en misschien een derde, ik weet het niet precies) deel uitgekomen die zeker de moeite waard schijnt te zijn.
- PascalE
- Walk of Fame
- Berichten: 11799
- Lid geworden op: 24 jan 2007 17:23
- Locatie: Schijndel/Utrecht
- Contacteer:
Brothers in Arms is zeker een Band of Brothers (je kan bijna niet overleven zonder je maten en het gaat er soms hectisch aan toe), ook is deze game bijna niet scripted. Ik heb deel 1 op de ps2 gespeeld en ik moet zeggen dat ik het een erg pittig spel vind (aangezien je een onervaren speler bent kan dat lastig zijn...). Je moet echte tactieken gebruiken om verder te komen, vooral later in het spel. Call of duty (1 2 of 3) is denk ik beter als je nog niet zo veel gegamed hebt.... Kijk zelf maarRovo schreef:
Misschien kun je Brothers in Arms proberen? Dat is wel redelijk te vergelijken met Band of Brothers. Het is veel strategischer dan een normale shooter, maar ook erg leuk. Ik heb alleen het eerste deel gespeeld, maar daarnaast is er nog een tweede (en misschien een derde, ik weet het niet precies) deel uitgekomen die zeker de moeite waard schijnt te zijn.

- rrambuiter
- Regisseur
- Berichten: 6356
- Lid geworden op: 06 feb 2006 11:38
- Locatie: Zwolle
- Contacteer: