Lars von Trier
Lars von Trier
Naar aanleiding van een andere discussie werd het hoog tijd voor een topic over Lars von Trier, één van de drijvende krachten achtter de Dogmabeweging, regiseur van oa Dogville, Dancer in the Dark, Idioterne (Dogma 2) en de serie "Riget" (the Kingdom). Vragen en opmerkingen over zijn films hebben nu dus ook een eigen hoekje.
En om de discussie voort te zetten:
Ik vond dit juist één van de betere von Triers, hier (klik) staat wat ik er na de eerste keer zien van vond. Het is een film die lang in mijn hoofd is blijven naspelen en me heeft verbaasd door zjn kracht in eenvoud. Sinds lange tijd heeft een film niet meer zoveel indruk op me gemaakt als Dogville. Wat schort er dan aan volgens jou Ruben?ruben schreef:waarom in hemelsnaam? Ben groot liefhebber van Van Trief, maar Dogville en Dancer in the Dark zijn wat mij betreft 2 grote missers.JB schreef:Geef vooral een seintje als dat zover is, want die wil ik heel graag aan mijn collectie toevoegen!Red schreef:Heb afgelopen weekend niks gevonden dat ik de moeite van het kopen waard vind.....vreemd, heel vreemd......
Had wel dogville gezien, maar die kostte 30 euro. Ik wacht nog een weekje of wat, dan ligt die ook wel in de 3 voor 33 bak.
Van meerdere mensen heb ik gehoord dat het zeer de moeite waard is, toen het werd uitgezonden heb ik helaas de eerste paar afleveringen gemist en is er dus niet meer van gekomen. Als de serie weer eens op TV komt of als ik de DVD kan vinden ga ik die zeker kijken.gollum36 schreef:Is Riget wat? Voor de rest (effe IMDB checken) heb ik wel bijna alles gezien.
Idiots vond ik prachtig, maar was vooral onder de indruk van Europa...een film die lange tijd in mijn persoonlijke top-10 heeft gestaan.
Zowel Dancer in the Dark als Dogville vond ik tegenvallen, omdat de reacties en de psychologische ontwikkeling van de hoofdrolspeelsters zo vreemd en onnatuurlijk waren, dat ik moeite had mee te gaan met het verhaal.
Zowel Dancer in the Dark als Dogville vond ik tegenvallen, omdat de reacties en de psychologische ontwikkeling van de hoofdrolspeelsters zo vreemd en onnatuurlijk waren, dat ik moeite had mee te gaan met het verhaal.
Is dit niet in ieders Psychologische Ontwikkeling zo? Het brein is een onvoorspelbaar en gevaarlijk iets...ruben schreef:Idiots vond ik prachtig, maar was vooral onder de indruk van Europa...een film die lange tijd in mijn persoonlijke top-10 heeft gestaan.
Zowel Dancer in the Dark als Dogville vond ik tegenvallen, omdat de reacties en de psychologische ontwikkeling van de hoofdrolspeelsters zo vreemd en onnatuurlijk waren, dat ik moeite had mee te gaan met het verhaal.
Maar Dogville is ook een vertelling, een zwart sprookje verteld door een sprookjesverteller en daar worden karakters dan ook uitvergroot neergezet. Kon jij je dan wel identificeren met een personage uit Hans en Grietje of repelsteeltje?ruben schreef:het waren zulke vreemde wendingen in het verhaal...wat mij betreft vielen beide personages uit elkaar na die keerpunten (in beide films)...en bleef er niets over waar ik me mee kon identificeren. Het waren geen werkelijke personages meer...
Maar toch: de ontwikkeling van de personages was in mijn ogen wel degelijk logisch in de vertelling, de wending was niet abrupt, zelfs geen echte wending maar een onvermijdelijke neergang op een steeds hellender vlak. Het zat er aan te komen dat ze zich zo zouden gedragen, je zag het gif sluipenderweg de overhand nemen. Je wilt je dan ook niet meer met één van hen identificeren, maar je weet dat ze desondanks dichterbij komen dan een willekeurige held uit een avonturenfilm.
Laatst gewijzigd door JB op 21 jun 2004 19:48, 1 keer totaal gewijzigd.
En dat is nou juist de kracht van de film.JB schreef:Maar Dogville is ook een vertelling, een zwart sprookje verteld door een sprookjesverteller, en daar worden karakters uitvergroot neergezet. Kon jij je dan wel identificeren met een personage uit Hans en Grietje of repelsteeltje?ruben schreef:het waren zulke vreemde wendingen in het verhaal...wat mij betreft vielen beide personages uit elkaar na die keerpunten (in beide films)...en bleef er niets over waar ik me mee kon identificeren. Het waren geen werkelijke personages meer...
Maar toch: de ontwikkeling van de personages was in mijn ogen wel degelijk logisch in de vertelling, de wending was niet abrupt, zelfs geen echte wending maar een onvermijdelijke neergang op een steeds hellender vlak. Het zat er aan te komen dat ze zich zo zouden gedragen, je zag het gif sluipenderweg de overhand nemen. Je wilt je dan ook niet meer met één van hen identificeren, maar je weet dat ze desondanks dichterbij komen dan een willekeurige held uit een avonturenfilm.
goed. Ik zal het even concreet maken waar ik me zo aan stoorde in deze twee films:
(selecteer}
In Dancer in the Dark: Björk schiet de politieman neer, waarna het verhaal alleen maar triester en triester wordt. Triest is goed, maar why the hell schoot ze die man neer? Nergens voor nodig? Ongelooflijk vreemde wending, waardoor ik moeite had mee te gaan in het vervolg.
In Dogville: Ik stoorde me aan de manier waarop Kidman & de mannelijke hoofdrolspeler (ben z'n naam ff kwijt) reageerden op het moment dat zij vastgeketend werd. Misschien moet dit een sprookje zijn waarin de boel uitvergroot wordt, maar als drama verloor het wat mij betreft alle kracht door deze vreemde ontwikkelingen. Het waren geen personages van vlees en bloed meer
(selecteer}
In Dancer in the Dark: Björk schiet de politieman neer, waarna het verhaal alleen maar triester en triester wordt. Triest is goed, maar why the hell schoot ze die man neer? Nergens voor nodig? Ongelooflijk vreemde wending, waardoor ik moeite had mee te gaan in het vervolg.
In Dogville: Ik stoorde me aan de manier waarop Kidman & de mannelijke hoofdrolspeler (ben z'n naam ff kwijt) reageerden op het moment dat zij vastgeketend werd. Misschien moet dit een sprookje zijn waarin de boel uitvergroot wordt, maar als drama verloor het wat mij betreft alle kracht door deze vreemde ontwikkelingen. Het waren geen personages van vlees en bloed meer
In antwoord op jouw opmerking ruben aangaande Dogville:
(selecteer ->)
Kidmann onderging leidzaam haar lot als een getrapte hond die niet de hand zal bijten die haar voedt. Haar onderwerping aan de onderdrukking is ook sluipenderweg ingezet, gelijk met het gif dat zich in het dorp verspreid. Na een aantal mislukte pogingen om uit de ellende te komen, legt ze zich stukje bij beetje neer bij haar uitzichtloze situatie, wetend dat zij als vluchteling toch geen kant meer op kan. Ze laat zich uitbuiten, zoals zoveel vluchtelingen en verschoppelingen zich laten uitbuiten door diegenen die zeggen hen te redden.
Tom (haar "redder") is het prototype van de talentloze wannabe "intellegentsia" die zich zelf boven het gepeupel vindt staan maar geen haar beter is en zijn lafheid verschuilt achter de wil van de massa die hem dwingt. Hij rationaliseert zijn daden wel tegenover haar, maar dat is slechts slappe en doorzichtige poging recht te praten wat krom is. Hij is erger dan de rest want hij praat alleen maar mooi maar handelt er niet naar (waar kennen we dat van?).
Nee, het past mijns inziens perfect in het gitzwarte cynische plaatje wat von Trier ons schetst van de mens .
(selecteer ->)
Kidmann onderging leidzaam haar lot als een getrapte hond die niet de hand zal bijten die haar voedt. Haar onderwerping aan de onderdrukking is ook sluipenderweg ingezet, gelijk met het gif dat zich in het dorp verspreid. Na een aantal mislukte pogingen om uit de ellende te komen, legt ze zich stukje bij beetje neer bij haar uitzichtloze situatie, wetend dat zij als vluchteling toch geen kant meer op kan. Ze laat zich uitbuiten, zoals zoveel vluchtelingen en verschoppelingen zich laten uitbuiten door diegenen die zeggen hen te redden.
Tom (haar "redder") is het prototype van de talentloze wannabe "intellegentsia" die zich zelf boven het gepeupel vindt staan maar geen haar beter is en zijn lafheid verschuilt achter de wil van de massa die hem dwingt. Hij rationaliseert zijn daden wel tegenover haar, maar dat is slechts slappe en doorzichtige poging recht te praten wat krom is. Hij is erger dan de rest want hij praat alleen maar mooi maar handelt er niet naar (waar kennen we dat van?).
Nee, het past mijns inziens perfect in het gitzwarte cynische plaatje wat von Trier ons schetst van de mens .
Tja, ik hoop het eigenlijk niet voor je, want zoals Arnon Grunberg (of eigenlijk zijn alter ego Marek van der Jagt) schreef: Cynisme is het wapen van de verslagene.ruben schreef:kijk, als je het zo vertelt klinkt het werkelijk als een mooi verhaaltje. Maar waarom kwam het bij mij dan niet zo over? Of ben ik te cynisch om dit cynisme te waarderen?
En zover is het bij jou toch nog niet, toch?
Ik heb Riget I en II onlangs op DVD gekocht (besteld via een Deense website - http://www.laserdisken.dk met Engelse subs). Ik vond de series buitengewoon sterk. Ik had gedacht dat hij heel eng zou zijn maar dat viel wel mee, bizar is meer het woord wat in me opkomt. Dat bizarre, de humor en de geweldige relaties tussen de personages zorgen ervoor dat de series pareltjes zijn .JB schreef:Van meerdere mensen heb ik gehoord dat het zeer de moeite waard is, toen het werd uitgezonden heb ik helaas de eerste paar afleveringen gemist en is er dus niet meer van gekomen. Als de serie weer eens op TV komt of als ik de DVD kan vinden ga ik die zeker kijken.gollum36 schreef:Is Riget wat? Voor de rest (effe IMDB checken) heb ik wel bijna alles gezien.
Op de commentaar track is trouwens te horen dat Von Trier en co. eigenlijk nog een derde serie in gedachten hadden maar dat is helaas niet doorgegaan (iets met een managementswissel bij het TV netwerk waarvoor zij de serie maakten). Als je de kans krijgt absoluut kijken!
Riget
Volgens mij nog steeds niet uitgebracht in nederland want de filmtotaal shop heeft het niet? (schande!)ash_ schreef:
Ik heb Riget I en II onlangs op DVD gekocht (besteld via een Deense website - http://www.laserdisken.dk met Engelse subs). Ik vond de series buitengewoon sterk. Ik had gedacht dat hij heel eng zou zijn maar dat viel wel mee, bizar is meer het woord wat in me opkomt. Dat bizarre, de humor en de geweldige relaties tussen de personages zorgen ervoor dat de series pareltjes zijn .
Op de commentaar track is trouwens te horen dat Von Trier en co. eigenlijk nog een derde serie in gedachten hadden maar dat is helaas niet doorgegaan (iets met een managementswissel bij het TV netwerk waarvoor zij de serie maakten). Als je de kans krijgt absoluut kijken!