Call me crazy
Leven na de dood
-
hermit elephant
- Regisseur
- Berichten: 6614
- Lid geworden op: 22 okt 2003 18:09
- Locatie: Heerlen
Precies!!! Voor jou heeft het die status, en daar ben jij ws. heel content mee. Voor anderen ligt die kwestie heel anders, en dat moeten ze dan ook zelf weten. Problemen ontstaan pas (net als in vrijwel alle geloofskwesties en - oorlogen trouwens) wanneer de ene partij niet wenst te accepteren dat de andere partij zijn geloof niet deelt, of liever vasthoudt aan een geloof dat die ene partij weer niet accepteert....ruben schreef:Natuurlijk mág je er wel in geloven, maar dit heeft voor mij de zelfde status als geloven in kabouters o.i.d.
-
hermit elephant
- Regisseur
- Berichten: 6614
- Lid geworden op: 22 okt 2003 18:09
- Locatie: Heerlen
-
LuciusMalfoy
- Regisseur
- Berichten: 3314
- Lid geworden op: 19 feb 2005 15:54
- Locatie: Achtâh de duinûh...
Ik kan niet voor anderen spreken maar voor mij hoeft de vraag of er leven na de dood is niet beantwoord te worden. Net zomin als andere verschijnselen.
De mens is al eeuwen bezig om dit soort vragen op een wetenschappelijke wijze te benaderen en te verklaren, vele mythen en geachte wonderen zijn al kapotbeneredeneerd en -verklaard. Maar wat heeft ons dat allemaal opgeleverd? In een tijd van communicatiemiddelen die ervoor zorgen dat je daadwerkelijk overal bereikbaar bent, hebben nog nooit zoveel mensen zich alleen gevoeld. In een tijd waarin de meest bizarre medische ingrepen worden gedaan en lukken met behulp van de meest geavanceerde computers en technologie, worden mensen genezen door, zoals Ruben dat uitdrukt, simpelweg wat meer aandacht.
En de vraag ernaar groeit alleen maar. We zijn UFO's, geesten, hebben buitenlichamelijke ervaringen en aan de vraag naar alternatieve geneeswijzen kan amper worden voldaan. Toch wordt er over dit alles nog steeds gekscherend gedaan, waarom? Is het zo moeilijk te aanvaarden dat iets dat ver van de wetenschap en technologie staat ook betekenis kan hebben?
Op den duur wordt de vraag of er leven na de dood is misschien wel beantwoord dankzij de wetenschap, maar als het antwoord hierop negatief blijkt te zijn: Zijn we dan als wereld beter af? Hoeveel wijzer zijn we dan geworden?
Ik ben op jonge leeftijd mijn moeder verloren aan een vreselijke ziekte. Ze was mijn alles, waar zij ophield en ik begon kon niemand met zekerheid zeggen. Zij geloofde in een leven na de dood, maar toch bleef ze tot het laatste moment vechten om mijn broer, mijn vader en mij niet in de steek te laten. Ik heb een tijd lang gedacht dat ik haar ooit nog zou zien. Naarmate je ouder wordt vervaagd die gedachte maar is er bij mij een gevoel voor teruggekomen. Ik weet dat ze hier is, dat ze mij nooit verlaten heeft. Op momenten dat ik het even niet meer weet, ik een beetje steun kan gebruiken dan kan ik haar aanwezigheid voelen: ze leeft in mij.
Hiervoor zoek ik geen wetenschappelijk bewijs, geen verklaring. Laat sommige dingen maar zoals men ze gelooft/voelt of ziet. Vaak roepen verklaringen namelijk alleen maar meer vragen, maar als uiteindelijk alles verklaard is, wat dan? Zijn we dan het wijste, geestelijk volmaakt? Wie is er wijzer? Degene die tijdens onweer een vlieger oplaat om de bliksem te onderzoeken en te verklaren of degene die respect heeft voor de gigantische kracht ervan?
De mens is al eeuwen bezig om dit soort vragen op een wetenschappelijke wijze te benaderen en te verklaren, vele mythen en geachte wonderen zijn al kapotbeneredeneerd en -verklaard. Maar wat heeft ons dat allemaal opgeleverd? In een tijd van communicatiemiddelen die ervoor zorgen dat je daadwerkelijk overal bereikbaar bent, hebben nog nooit zoveel mensen zich alleen gevoeld. In een tijd waarin de meest bizarre medische ingrepen worden gedaan en lukken met behulp van de meest geavanceerde computers en technologie, worden mensen genezen door, zoals Ruben dat uitdrukt, simpelweg wat meer aandacht.
En de vraag ernaar groeit alleen maar. We zijn UFO's, geesten, hebben buitenlichamelijke ervaringen en aan de vraag naar alternatieve geneeswijzen kan amper worden voldaan. Toch wordt er over dit alles nog steeds gekscherend gedaan, waarom? Is het zo moeilijk te aanvaarden dat iets dat ver van de wetenschap en technologie staat ook betekenis kan hebben?
Op den duur wordt de vraag of er leven na de dood is misschien wel beantwoord dankzij de wetenschap, maar als het antwoord hierop negatief blijkt te zijn: Zijn we dan als wereld beter af? Hoeveel wijzer zijn we dan geworden?
Ik ben op jonge leeftijd mijn moeder verloren aan een vreselijke ziekte. Ze was mijn alles, waar zij ophield en ik begon kon niemand met zekerheid zeggen. Zij geloofde in een leven na de dood, maar toch bleef ze tot het laatste moment vechten om mijn broer, mijn vader en mij niet in de steek te laten. Ik heb een tijd lang gedacht dat ik haar ooit nog zou zien. Naarmate je ouder wordt vervaagd die gedachte maar is er bij mij een gevoel voor teruggekomen. Ik weet dat ze hier is, dat ze mij nooit verlaten heeft. Op momenten dat ik het even niet meer weet, ik een beetje steun kan gebruiken dan kan ik haar aanwezigheid voelen: ze leeft in mij.
Hiervoor zoek ik geen wetenschappelijk bewijs, geen verklaring. Laat sommige dingen maar zoals men ze gelooft/voelt of ziet. Vaak roepen verklaringen namelijk alleen maar meer vragen, maar als uiteindelijk alles verklaard is, wat dan? Zijn we dan het wijste, geestelijk volmaakt? Wie is er wijzer? Degene die tijdens onweer een vlieger oplaat om de bliksem te onderzoeken en te verklaren of degene die respect heeft voor de gigantische kracht ervan?
heb ik respect voor. En je hebt ook wel gelijk. Je kunt ook bewust kiezen om in mythen door te leven. Maar pretendeer dan niet dat het objectieve waarheid is.
Ik heb b.v. geen enkele moeite met mensen die letterlijk in Genesis geloven. Maar zodra ze zeggen dat dit wetenschap is, en onderwezen moet worden in de biologieles, dan gaan m'n handen jeuken.
Maar nogmaals, respect voor jouw verhaal. Kan me er wel in vinden. Ik zou alleen willen dat ik nog 'terug' kon na het 'naieve' wereldbeeld. Dat is niet altijd een keuze.
Ik heb b.v. geen enkele moeite met mensen die letterlijk in Genesis geloven. Maar zodra ze zeggen dat dit wetenschap is, en onderwezen moet worden in de biologieles, dan gaan m'n handen jeuken.
Maar nogmaals, respect voor jouw verhaal. Kan me er wel in vinden. Ik zou alleen willen dat ik nog 'terug' kon na het 'naieve' wereldbeeld. Dat is niet altijd een keuze.
-
LuciusMalfoy
- Regisseur
- Berichten: 3314
- Lid geworden op: 19 feb 2005 15:54
- Locatie: Achtâh de duinûh...
En terecht, maar dat komt omdat je bent opgegroeid in een wereld die beter weet. Ik ook, en ik deel je mening over die idioten die Genesis willen onderwijzen in een biologieles. Daar hoort het niet thuis, wij hadden voor dat soort zaken op de middelbare school het vak 'Levensbeschouwing'. Lessen waar we deze mythen/visies/verhalen onderwezen/uitgelegd kregen en er van ons verwacht werd dat we er ook zelf een mening over vormden. Gek genoeg hadden degene die streng religieus waren opgevoed hier nog het meeste moeite mee, maar dat is weer een heel ander verhaal.ruben schreef:Ik heb b.v. geen enkele moeite met mensen die letterlijk in Genesis geloven. Maar zodra ze zeggen dat dit wetenschap is, en onderwezen moet worden in de biologieles, dan gaan m'n handen jeuken.
Ik zeg ook absoluut niet dat we vanaf nu de wetenschap links moeten laten liggen en fulltime in van alles en nog wat moeten gaan geloven, ik denk dat die twee prima naast elkaar kunnen bestaan. Maar dan moet er wel misschien wat meer respect en begrip voor elkaar getoond worden. Misschien dat er wat vaker vanuit het 'geloven'-oogpunt gekeken moet worden voordat er wetenschap bedreven wordt en andersom. En ik denk dat onderzoek naar de vraag of er leven na de dood is vanuit het "geloven"-oogpunt absoluut geen voordelen met zich meebrengt. Of het dan wetenschappelijk nog wel nut heeft, dat geloof ik ook niet
Ik ben het niet helemaal met je eens Lucius. Je lijkt te beweren dat wetenschap mede verantwoordelijk is voor de problemen waar we op dit moment mee te maken hebben. Daar zal vast een kern van waarheid in zitten maar is dat een reden om maar niet meer aan wetenschap te doen? Om niet proberen alles te verklaren?
Waarom denk je dat er aan wetenschap gedaan wordt? Het heeft veel (zo niet alles) te maken met de Grote Vragen: wie zijn wij, waarom zijn wij hier en waar gaan wij naartoe? Wetenschap is gewoon een andere manier om verschijnselen te verklaren en gewoon de meest realistische, want in de realiteit geworteld. Niet zo maar zeggen dat iets niet verklaard kan worden maar proberen er een verklaring voor te vinden. Als mensen dat ontnuchterend vinden en er misschien zelfs ongelukkig door worden dan is wetenschap gewoon niets voor hen. Dan geloof je toch gewoon wat je wil geloven?
Het komt uiteindelijk neer op elkaars meningen respecteren. Discussies over zaken als leven na de dood kunnen dan ook nooit gevoerd worden door mensen van verschillende geloven (als we daar wetenschap ook even onder scharen) net omdat het geloven zijn. Rationele argumenten werken niet tussen geloven, alleen binnen een geloof.
Waarom denk je dat er aan wetenschap gedaan wordt? Het heeft veel (zo niet alles) te maken met de Grote Vragen: wie zijn wij, waarom zijn wij hier en waar gaan wij naartoe? Wetenschap is gewoon een andere manier om verschijnselen te verklaren en gewoon de meest realistische, want in de realiteit geworteld. Niet zo maar zeggen dat iets niet verklaard kan worden maar proberen er een verklaring voor te vinden. Als mensen dat ontnuchterend vinden en er misschien zelfs ongelukkig door worden dan is wetenschap gewoon niets voor hen. Dan geloof je toch gewoon wat je wil geloven?
Het komt uiteindelijk neer op elkaars meningen respecteren. Discussies over zaken als leven na de dood kunnen dan ook nooit gevoerd worden door mensen van verschillende geloven (als we daar wetenschap ook even onder scharen) net omdat het geloven zijn. Rationele argumenten werken niet tussen geloven, alleen binnen een geloof.
-
LuciusMalfoy
- Regisseur
- Berichten: 3314
- Lid geworden op: 19 feb 2005 15:54
- Locatie: Achtâh de duinûh...
Nee, wetenschap is niet het probleem dat is de mens die af en toe niet lijkt te weten hoe er het beste mee kan worden omgegaan. Wat ik hierboven al gezegd heb, we moeten de wetenschap niet niet bedrijven, we moeten er misschien voorzichtiger mee omspringen en ook op andere manieren er tegenaan kijken. We kunnen wetenschappelijk gezien perfect vertellen hoe een atoombom werkt, maar de wetenschap vertelt niet of het goed is of slecht om hem gebruiken.ash_ schreef:Ik ben het niet helemaal met je eens Lucius. Je lijkt te beweren dat wetenschap mede verantwoordelijk is voor de problemen waar we op dit moment mee te maken hebben. Daar zal vast een kern van waarheid in zitten maar is dat een reden om maar niet meer aan wetenschap te doen? Om niet proberen alles te verklaren?
Waarom denk je dat er aan wetenschap gedaan wordt? Het heeft veel (zo niet alles) te maken met de Grote Vragen: wie zijn wij, waarom zijn wij hier en waar gaan wij naartoe? Wetenschap is gewoon een andere manier om verschijnselen te verklaren en gewoon de meest realistische, want in de realiteit geworteld. Niet zo maar zeggen dat iets niet verklaard kan worden maar proberen er een verklaring voor te vinden. Als mensen dat ontnuchterend vinden en er misschien zelfs ongelukkig door worden dan is wetenschap gewoon niets voor hen. Dan geloof je toch gewoon wat je wil geloven?
Het komt uiteindelijk neer op elkaars meningen respecteren. Discussies over zaken als leven na de dood kunnen dan ook nooit gevoerd worden door mensen van verschillende geloven (als we daar wetenschap ook even onder scharen) net omdat het geloven zijn. Rationele argumenten werken niet tussen geloven, alleen binnen een geloof.
-
Ann McDunn
- Walk of Fame
- Berichten: 19336
- Lid geworden op: 23 aug 2003 12:56
- Locatie: Buitenpost
- Contacteer:
Lucius jou bericht ontroerde mij behoorlijk, hou dat gevoel vast, wetenschappelijk te bewijzen of niet.
Ruben dit is echt het laatste wat ik hier over ga zeggen. Als ik botbreuken, diepe wonden, 3e graads brandwonden (waar geen littekens van overblijven) en èchte kwalen kan genezen, dan is daar wel een beetje meer voor nodig dan aandacht en zorgzaamheid voor patiënten, maar van jullie allemaal heb ik niemand genezen, dus kan het niet waar zijn. Niet dat ik op al mijn argumenten antwoord krijg, maar daar zit ik niet mee. Bij mij is er in ieder geval nog nooit iemand geweest die geen baat had bij een behandeling. Maar je hebt gelijk, geef je over aan de Medische Wetenschap, en bekijk de resultaten eens goed. Moet ik nog meer zeggen? Ik denk van niet. Het is notabene af en toe niet eens vertrouwd meer om in een ziekenhuis te liggen. Ik heb wel een aantal malen in ziekenhuizen gelegen, maar ik pas goed op mezelf als ik uit de narcose ben gekomen, en soms is dat héél verstandig geweest. Sterkte met je kruistocht voor de Wetenschap, want daar geloof je tenminste sterk in.
Ruben dit is echt het laatste wat ik hier over ga zeggen. Als ik botbreuken, diepe wonden, 3e graads brandwonden (waar geen littekens van overblijven) en èchte kwalen kan genezen, dan is daar wel een beetje meer voor nodig dan aandacht en zorgzaamheid voor patiënten, maar van jullie allemaal heb ik niemand genezen, dus kan het niet waar zijn. Niet dat ik op al mijn argumenten antwoord krijg, maar daar zit ik niet mee. Bij mij is er in ieder geval nog nooit iemand geweest die geen baat had bij een behandeling. Maar je hebt gelijk, geef je over aan de Medische Wetenschap, en bekijk de resultaten eens goed. Moet ik nog meer zeggen? Ik denk van niet. Het is notabene af en toe niet eens vertrouwd meer om in een ziekenhuis te liggen. Ik heb wel een aantal malen in ziekenhuizen gelegen, maar ik pas goed op mezelf als ik uit de narcose ben gekomen, en soms is dat héél verstandig geweest. Sterkte met je kruistocht voor de Wetenschap, want daar geloof je tenminste sterk in.
-
Ann McDunn
- Walk of Fame
- Berichten: 19336
- Lid geworden op: 23 aug 2003 12:56
- Locatie: Buitenpost
- Contacteer:
Misschien ben ik dat ook wel.emperor schreef:..in de middeleeuwen zou je zeker als heks verbrandt zijn Ann..aldus wat ik gelezen heb in de Compendium Maleficarum...
Maar voor de waterproef was het vast bewezen dat ik géén heks was, want ik zink als een baksteen, ik kan gewoon niet zwemmen, en watertrappelen ook niet, héél vaak geprobeerd, maar het is mij nooit gelukt. Trouwens ik vond dat reuze vermakelijk, er is een jongetje geweest van de buurt die toen wij nieuwe buren kregen ervoor waarschuwde dat ze naast een heks kwamen te wonen, de buren hebben er (gelukkig) ook om gelachen. 
-
LuciusMalfoy
- Regisseur
- Berichten: 3314
- Lid geworden op: 19 feb 2005 15:54
- Locatie: Achtâh de duinûh...
-
Ann McDunn
- Walk of Fame
- Berichten: 19336
- Lid geworden op: 23 aug 2003 12:56
- Locatie: Buitenpost
- Contacteer:
Ach Lucius met de jaren slijt de licht ontvlambaarheid vanzelf, maar als iemand mij kwetst op een gemene manier laat diegene dan maar aan de kant gaan. Gister had ik een dag waarop ik bijna vanzelf in lichterlaaie stond.LuciusMalfoy schreef:En de vuurproef Ann? Je lijkt me niet bepaald licht ontvlambaar...
[offtopic]...maar mocht je er toch levend uitkomen (drijven) wat een teken was van hekserij,..werd je met de grootste zorg uit het water gehaald,....vervolgens in een donkere vochtige kelder je teennagels eruitgetrokken,geradbraakt,gebrandmerkt...en de volgende ochtend levend verbrand...
Ik raad een ieder aan die geinteresseerd is te kijken naar de film:
Matthew Hopkins:Witchfinder General,met Vincent price
er bestond ook een proef met 'heksenprikkers' dat waren een soort naalden,die men in heksen stak,om het merk van de duivel te vinden (satan zou zijn volgelingen merken)...dat was een soort gevoelloze plek,waar geen bloed uit vloeide of pijn gevoeld werd wanneer men erin prikte (nu heb ik zelf zo'n plek op de buitenkant van mijn linker enkel,al zolang ik mij kan herinneren....dus ik zou waarschijnlijk ook slachtoffer zijn geweest Ann..)..en tot overmaat heb ik ook nog doorlopende wenkbrauwen..wat als een teken werd gezien dat men met een weerwolf te maken had..nee,ik zou er niet goed vanaf komen vrees ik..
[/offtopic]
Ik raad een ieder aan die geinteresseerd is te kijken naar de film:
Matthew Hopkins:Witchfinder General,met Vincent price
er bestond ook een proef met 'heksenprikkers' dat waren een soort naalden,die men in heksen stak,om het merk van de duivel te vinden (satan zou zijn volgelingen merken)...dat was een soort gevoelloze plek,waar geen bloed uit vloeide of pijn gevoeld werd wanneer men erin prikte (nu heb ik zelf zo'n plek op de buitenkant van mijn linker enkel,al zolang ik mij kan herinneren....dus ik zou waarschijnlijk ook slachtoffer zijn geweest Ann..)..en tot overmaat heb ik ook nog doorlopende wenkbrauwen..wat als een teken werd gezien dat men met een weerwolf te maken had..nee,ik zou er niet goed vanaf komen vrees ik..
[/offtopic]