Let's find out how deep the rabbithole goes
Tijd is een punt in trilling, begin en einde staan al vast, het is onze projectie die zegt dat we leven in 4 dimensies waar tijd dynamisch is, dit is echter een illusie in de 5e dimensie!
Dus of er zijn maar 4 dimensies.. of tijd is een illusie.
Ruimte is een illusie, de ruimte van ons universum past in de ruimte van 1 singulariteit in een ander universum, doch dit geldt niet in onze 4 dimensies, in welke dimensie gaat dit dan wel op?
Hawkins (de plagiaatpleger ;p) focust zich op de randen van aangrenzende dimensies, net als CERN nu graag wil weten wat het gedrag van singulariteiten is.
Wat is zover heb ontdekt is dat een singulariteit en een magnetisch veld niet zo verschillend zijn, aan de ene kant heb je onze dimensie, dan een punt, kleiner dan een atoom (een stabiel zwart gat), aan de andere kant een andere dimensie, vreemd van de onze. Gelden daar dezelfde wetten als hier? Ik zie het graag als gekrulde zandlopers, die materie veroorzaken, niet zijn, onze illusie ziet de materie, als trilling die botst.
Dan blijft het dilemma opgaan dat je niet kunt meten zonder te beinvloeden, echter wat is geldt altijd. Ook in voor vele mensen vage termen als spiritualiteit, helderziendheid, wicca, etc etc.
Als niet zoveel mensen er wel in zouden geloven, los van een sekte, zou ik dat afdoen als een sekte, immers onze omgeving is zonder nieuwe kennis al complex genoeg, en mensen zijn liever lui dan moe.
Maar er is een kans dat nieuwe kennis alles simpel maakt, zoals Einstein E=mc2 concludeerde voor elk object dat minder snel beweegt dan het licht. (Als licht met lichtsnelheid bestaat, staat het stil in de tijd, hoe kan het dan in de tijd invloed hebben, als je het lichtknopje aandoet?).
Ik merk dat ik nu chaostheorie ff loslaat, echter zie hier tijd, graviteit, electromagnetisme, etc etc als attractors, en het gedrag van trilling hierop als chaos.
Ik hoop op een vruchtvolle discussie.
