Was zeer mooi om te zien inderdaadEd Crane schreef:Is je ook opgevallen dat in Pinocchio (voor het eerst) de zogenaamde deep-plane-camera wordt gebruikt? Dat resulteert in een prachtig diepte-effect (zit ook in Fantasia).
Bilbo Reviews....
Re: Bilbo Reviews....
Re: Bilbo Reviews....
Fantasia (1940)
Gepresenteerd door Deems Taylor
Gedirigeerd door Leopold Stokowski
Klassieke muziek; je vindt het heerlijk of vreselijk saai. Als je, zoals ik, bij de eerste groep hoort, is Walt Disney's Fantasia (1940) een must-see. Deze film ondersteund klassieke muziekstukken met getekende beelden vanuit de Walt Disney-studio. Van abstracte beelden tot het iconische verhaal over de tovenaarsleerling: geen woorden (uitgezonderd Deems Taylor's introducties), slechts muziek en beelden. Dit zorgt ervoor dat je wordt meegezogen in een paar prachtig vormgegeven momenten.
The Philadelphia Orchestra, geleid door Leopold Stokowski, en artiesten van Walt Disney laten ons zien welke prachtige beelden gevormd kunnen worden in ons hoofd door middel van klassieke muziek. Met introducties van Deems Taylor krijgen we onder andere het onstaan van de dinosaurussen, het iconische verhaal over de tovenaarsleerling en een dansende vis te zien. Dit, en nog veel meer, duurt bij elkaar 2 uur. Als je klassieke muziek kan waarderen is dit zeker een aanrader, maar als klassieke muziek niet je ding is, is het aan te raden deze film maar beter te mijden.
"What you're going to see are the designs and pictures and stories that music inspired in the minds and imaginations of a group of artists." - Deems Taylor
Prachtig is het zeker, zowel de muziek als de beelden. Beide houden je vast tot het einde. De film begint met een zeer abstract vormgegeven stuk, iets wat zeer fascinerend is om te kijken. Tot de afsluiting, een prachtige versie van Ave Maria, zijn er non-stop fascinerende beelden te zien, de één nog beter dan de ander. Een lange review is niet nodig, want wat valt er nog meer over deze film te zeggen dan dat het gewoon prachtig is?
NEXT: Bambi (1942)
Gepresenteerd door Deems Taylor
Gedirigeerd door Leopold Stokowski
Klassieke muziek; je vindt het heerlijk of vreselijk saai. Als je, zoals ik, bij de eerste groep hoort, is Walt Disney's Fantasia (1940) een must-see. Deze film ondersteund klassieke muziekstukken met getekende beelden vanuit de Walt Disney-studio. Van abstracte beelden tot het iconische verhaal over de tovenaarsleerling: geen woorden (uitgezonderd Deems Taylor's introducties), slechts muziek en beelden. Dit zorgt ervoor dat je wordt meegezogen in een paar prachtig vormgegeven momenten.
The Philadelphia Orchestra, geleid door Leopold Stokowski, en artiesten van Walt Disney laten ons zien welke prachtige beelden gevormd kunnen worden in ons hoofd door middel van klassieke muziek. Met introducties van Deems Taylor krijgen we onder andere het onstaan van de dinosaurussen, het iconische verhaal over de tovenaarsleerling en een dansende vis te zien. Dit, en nog veel meer, duurt bij elkaar 2 uur. Als je klassieke muziek kan waarderen is dit zeker een aanrader, maar als klassieke muziek niet je ding is, is het aan te raden deze film maar beter te mijden.
"What you're going to see are the designs and pictures and stories that music inspired in the minds and imaginations of a group of artists." - Deems Taylor
Prachtig is het zeker, zowel de muziek als de beelden. Beide houden je vast tot het einde. De film begint met een zeer abstract vormgegeven stuk, iets wat zeer fascinerend is om te kijken. Tot de afsluiting, een prachtige versie van Ave Maria, zijn er non-stop fascinerende beelden te zien, de één nog beter dan de ander. Een lange review is niet nodig, want wat valt er nog meer over deze film te zeggen dan dat het gewoon prachtig is?
NEXT: Bambi (1942)
Re: Bilbo Reviews....
Had je nog een favoriet segment, Bilb'?
Re: Bilbo Reviews....
Zonder twijfel Ave Maria. Heerlijk vredig en prachtig vormgegeven
Re: Bilbo Reviews....
*** ONDERBREKING VAN HUIDIG THEMA***
Bilbo's top 10 films van 2013
Beter laat dan nooit!
Ook in 2013 kwamen er films uit die zeker enige aandacht waard zijn, en nu het jaar dan tot zijn einde komt, is het tijd om mijn top 10 films van het jaar aan jullie te laten zien. Hierbij reken ik alleen films die we hier in Nederland (pas) in 2013 te zien kregen. Natuurlijk heb ik niet alle films dit jaar gezien, aangezien een paar films mij gewoon niet interesseerden (het zou dus best zo kunnen zijn dat men wat mist in dit lijstje). Maar van wat ik gezien heb dit jaar, is dit mijn top 10.
1. La grande bellezza
Nummer 1 op deze lijst is de Italiaanse film La grande bellezza, van regisseur Paolo Sorrentino. Deze film wordt ook wel de moderne variant van Fellini's La dolce vita genoemd, en dat is zeker niet slecht. Deze film is een prachtige zoektocht naar ware schoonheid. Tussen de scene's van het nachtleven in Rome zijn er prachtige shots ondersteund door prachtige muziek van wat je ware schoonheid zou kunnen noemen. Deze film bewijst ook weer dat je geen echte rode draad hoeft te hebben om een goede film te maken, enkel goede thema's en personages. Maar waarom is deze film nummer 1 op deze lijst? Omdat deze film je ademloos achterlaat, je aan het denken zet en je een tijd lang bijblijft. Het is moeilijk te verwoorden wat er precies zo fantastisch is aan La grande bellezza, misschien zegt de titel al genoeg..
2. Inside Llewyn Davis
Nek aan nek met de nummer 1, maar de nummer 1 was voor mij nét iets magischer. Niet dat deze dat niet was, integendeel zelfs! Inside Llewyn Davis sprak mij enorm aan omdat het meer was dan een film over een muzikant met de boodschap dat je hard moet werken om ergens te komen. Deze film was een vraag naar zin in het leven. Gooi daar onder andere geweldige personages die vertolkt worden door geweldige acteurs en prachtige muziek bij en je hebt een buitengewone film die zich waarschijnlijk in mijn favorietenlijstje zal werken.
3. The Hobbit: The Desolation Of Smaug
Hoe kan het ook anders? Jackson neemt veel vrijheid met het vertalen van boek naar film, maar is het er slechter op geworden? Nee. Jackson laat het boek De Hobbit, waarin alles zeer kort beschreven is, ademen op het grote doek, en geeft het verhaal de tijd om te ontwikkelen. Nu dacht ik dat An Unexpected Journey mij al compleet vastpakte, maar deze film doet dat helemaal goed. Na de enorme cliffhanger moest degene die naast me zat me even terughalen in deze wereld. En ook bij deze wilde ik steeds meer, meer, meer. Ik kan nu al niet wachten op wat There and Back Again gaat worden, maar als Jackson zo doorgaat reken ik op een fantastische afsluiter!
4. The World's End
Na Shaun of the Dead en Hot Fuzz brengen Edgar Wright, Simon Pegg en Nick Frost ons het derde deel in de onofficiële Cornetto-trilogie. Zoals we gewend zijn van dit team zit The World's End vol met fantastische personages die op een geweldige manier worden neergezet en heerlijke humor. Maar ook kent deze film, zeer onverwachts, zeer emotionele momenten die heel goed werken. En laten we niet de prachtig geschoten vechtscènes vergeten. The World's End heeft alles wat je van een goede actiekomedie zou verwachten, en biedt zelfs nog meer dan dat.
5. Django Unchained
Jup, deze kwam (op de VS en Canada na) overal ter wereld in januari uit, dus ik tel 'm gewoon mee voor dit jaar. Quentin Tarantino brengt ons weer een heerlijk gewelddadige film met goede personages en heerlijk dialoog wat ervoor zorgt dat deze film nooit saai wordt, zelfs niet als er enkel geluld wordt. Ook deze film is typisch Tarantino, van de muziek tot de 15 liters bloed dat uit één knie komt. Ook is deze film weer het bewijs dat Tarantino waarschijnlijk een compleet winkelcentrum overhoop zou hebben geschoten als hij geen regisseur zou zijn.
6. Man of Steel
Deze film heeft gemixte reviews gekregen, Man of Steel is zowel geprezen als compleet onderuit gehaald. Ikzelf vind deze film geweldig, omdat het een keer iets anders is dan wat we normaal te zien krijgen binnen het superheldengenre; een serieuze superheldenfilm, en niet zo kleurrijk als de Marvelfilms. Veel mensen hadden kritiek op de enorme omvang van de vernietiging in deze film en voor hen heb ik een vraag: als buitenaardse wezens die op onze aarde supermensen zijn de mensheid komen uitroeien, denk je dan echt dat ze uitkijken dat ze niet per ongeluk een raampje inslaan? Nee, ze vernietigen alles! Dat was het realistische aspect van de film, wat weinig mensen begrijpen. Ik vond Man of Steel in ieder geval een geweldige film.
7. The Master
Waarschijnlijk een beetje vreemd om deze in het lijstje voor 2013 te zetten, maar zoals ik al zei staan hier films die in de Nederlandse bioscopen in 2013 zijn uitgebracht, en The Master hoort daarbij. Deze prachtig geschoten film van Paul Thomas Anderson heeft een interessant concept en geweldig hoofdrollen voor Joaquin Phoenix en Philip Seymour Hoffman. Deze film bewijst tevens ook weer dat er meer met film gedaan kan worden dan men zou denken. The Master heeft zich zeker bewezen om in dit lijstje te komen.
8. The Conjuring
Zelf ben ik geen fan van horrorfilms. Het is gewoon niet mijn genre. Dat ik genoten heb van deze film was voor mij dus zeer verrassend. Wat deze film weet te doen is zeer sfeervol te zijn, en ook zeer creatief (in mijn ogen dan). Deze film had een aantal gave momenten waarbij ik meerdere kleuren zou schijten zou het mij overkomen. Een van deze gave momenten was de scene met het laken, als je de film hebt gezien weet je wat ik bedoel. Deze film heeft in ieder geval een diepe indruk achtergelaten bij mij.
9. Despicable Me 2
Niet de meest vanzelfsprekende film om op dit lijstje te hebben, maar toch ééntje die er van mij wel ophoort. Waarom? Om een simpele reden: vermaak. Ik heb me extreem vermaakt bij deze film, en dat telt ook. Ook is deze film niet, zoals dat vaak gebeurd, een slap vervolg zonder originele inbreng. Deze film weet verrassend genoeg geen herhaling te worden van het eerste deel en ook niet minder leuk. Ook zag deze film er gewoon oogstrelend uit, en voor de eerste keer in een lange tijd voegde de 3D weer eens wat toe. Despicable Me 2 hoort zeker in dit lijstje thuis.
10. Escape From Tomorrow
Met een 5,5 op IMDB zou je niet zo snel verwachten dat deze film in deze lijst terecht zou komen (ook omdat hij niet in de Nederlandse bioscopen is uitgebracht), maar toch staat hij er. Ik moet toegeven, het acteerwerk is niet geweldig, maar wat deze low-budgetfilm goed doet is ambitieus zijn, en bovenal heeft deze film een zeer goede sfeer, die zorgt dat de film goed kan doorgeven wat deze wil doorgeven. Deze film is geen meesterwerk, maar wel een mooi stukje ambitieus filmmaken dat toch wel veel respect oproept, vooral als je nagaat dat deze film zonder toestemming in Disneyland is opgenomen.
--------------------------------------------
Niet eens met deze lijst? Dat kan, maar daarom heb je alle vrijheid om een eigen lijstje op te stellen. In ieder geval, bedankt voor jullie tijd!
*** ONDERBREKING AFGELOPEN ***
Naar de inhoudsopgave
Bilbo's top 10 films van 2013
Beter laat dan nooit!
Ook in 2013 kwamen er films uit die zeker enige aandacht waard zijn, en nu het jaar dan tot zijn einde komt, is het tijd om mijn top 10 films van het jaar aan jullie te laten zien. Hierbij reken ik alleen films die we hier in Nederland (pas) in 2013 te zien kregen. Natuurlijk heb ik niet alle films dit jaar gezien, aangezien een paar films mij gewoon niet interesseerden (het zou dus best zo kunnen zijn dat men wat mist in dit lijstje). Maar van wat ik gezien heb dit jaar, is dit mijn top 10.
1. La grande bellezza
Nummer 1 op deze lijst is de Italiaanse film La grande bellezza, van regisseur Paolo Sorrentino. Deze film wordt ook wel de moderne variant van Fellini's La dolce vita genoemd, en dat is zeker niet slecht. Deze film is een prachtige zoektocht naar ware schoonheid. Tussen de scene's van het nachtleven in Rome zijn er prachtige shots ondersteund door prachtige muziek van wat je ware schoonheid zou kunnen noemen. Deze film bewijst ook weer dat je geen echte rode draad hoeft te hebben om een goede film te maken, enkel goede thema's en personages. Maar waarom is deze film nummer 1 op deze lijst? Omdat deze film je ademloos achterlaat, je aan het denken zet en je een tijd lang bijblijft. Het is moeilijk te verwoorden wat er precies zo fantastisch is aan La grande bellezza, misschien zegt de titel al genoeg..
2. Inside Llewyn Davis
Nek aan nek met de nummer 1, maar de nummer 1 was voor mij nét iets magischer. Niet dat deze dat niet was, integendeel zelfs! Inside Llewyn Davis sprak mij enorm aan omdat het meer was dan een film over een muzikant met de boodschap dat je hard moet werken om ergens te komen. Deze film was een vraag naar zin in het leven. Gooi daar onder andere geweldige personages die vertolkt worden door geweldige acteurs en prachtige muziek bij en je hebt een buitengewone film die zich waarschijnlijk in mijn favorietenlijstje zal werken.
3. The Hobbit: The Desolation Of Smaug
Hoe kan het ook anders? Jackson neemt veel vrijheid met het vertalen van boek naar film, maar is het er slechter op geworden? Nee. Jackson laat het boek De Hobbit, waarin alles zeer kort beschreven is, ademen op het grote doek, en geeft het verhaal de tijd om te ontwikkelen. Nu dacht ik dat An Unexpected Journey mij al compleet vastpakte, maar deze film doet dat helemaal goed. Na de enorme cliffhanger moest degene die naast me zat me even terughalen in deze wereld. En ook bij deze wilde ik steeds meer, meer, meer. Ik kan nu al niet wachten op wat There and Back Again gaat worden, maar als Jackson zo doorgaat reken ik op een fantastische afsluiter!
4. The World's End
Na Shaun of the Dead en Hot Fuzz brengen Edgar Wright, Simon Pegg en Nick Frost ons het derde deel in de onofficiële Cornetto-trilogie. Zoals we gewend zijn van dit team zit The World's End vol met fantastische personages die op een geweldige manier worden neergezet en heerlijke humor. Maar ook kent deze film, zeer onverwachts, zeer emotionele momenten die heel goed werken. En laten we niet de prachtig geschoten vechtscènes vergeten. The World's End heeft alles wat je van een goede actiekomedie zou verwachten, en biedt zelfs nog meer dan dat.
5. Django Unchained
Jup, deze kwam (op de VS en Canada na) overal ter wereld in januari uit, dus ik tel 'm gewoon mee voor dit jaar. Quentin Tarantino brengt ons weer een heerlijk gewelddadige film met goede personages en heerlijk dialoog wat ervoor zorgt dat deze film nooit saai wordt, zelfs niet als er enkel geluld wordt. Ook deze film is typisch Tarantino, van de muziek tot de 15 liters bloed dat uit één knie komt. Ook is deze film weer het bewijs dat Tarantino waarschijnlijk een compleet winkelcentrum overhoop zou hebben geschoten als hij geen regisseur zou zijn.
6. Man of Steel
Deze film heeft gemixte reviews gekregen, Man of Steel is zowel geprezen als compleet onderuit gehaald. Ikzelf vind deze film geweldig, omdat het een keer iets anders is dan wat we normaal te zien krijgen binnen het superheldengenre; een serieuze superheldenfilm, en niet zo kleurrijk als de Marvelfilms. Veel mensen hadden kritiek op de enorme omvang van de vernietiging in deze film en voor hen heb ik een vraag: als buitenaardse wezens die op onze aarde supermensen zijn de mensheid komen uitroeien, denk je dan echt dat ze uitkijken dat ze niet per ongeluk een raampje inslaan? Nee, ze vernietigen alles! Dat was het realistische aspect van de film, wat weinig mensen begrijpen. Ik vond Man of Steel in ieder geval een geweldige film.
7. The Master
Waarschijnlijk een beetje vreemd om deze in het lijstje voor 2013 te zetten, maar zoals ik al zei staan hier films die in de Nederlandse bioscopen in 2013 zijn uitgebracht, en The Master hoort daarbij. Deze prachtig geschoten film van Paul Thomas Anderson heeft een interessant concept en geweldig hoofdrollen voor Joaquin Phoenix en Philip Seymour Hoffman. Deze film bewijst tevens ook weer dat er meer met film gedaan kan worden dan men zou denken. The Master heeft zich zeker bewezen om in dit lijstje te komen.
8. The Conjuring
Zelf ben ik geen fan van horrorfilms. Het is gewoon niet mijn genre. Dat ik genoten heb van deze film was voor mij dus zeer verrassend. Wat deze film weet te doen is zeer sfeervol te zijn, en ook zeer creatief (in mijn ogen dan). Deze film had een aantal gave momenten waarbij ik meerdere kleuren zou schijten zou het mij overkomen. Een van deze gave momenten was de scene met het laken, als je de film hebt gezien weet je wat ik bedoel. Deze film heeft in ieder geval een diepe indruk achtergelaten bij mij.
9. Despicable Me 2
Niet de meest vanzelfsprekende film om op dit lijstje te hebben, maar toch ééntje die er van mij wel ophoort. Waarom? Om een simpele reden: vermaak. Ik heb me extreem vermaakt bij deze film, en dat telt ook. Ook is deze film niet, zoals dat vaak gebeurd, een slap vervolg zonder originele inbreng. Deze film weet verrassend genoeg geen herhaling te worden van het eerste deel en ook niet minder leuk. Ook zag deze film er gewoon oogstrelend uit, en voor de eerste keer in een lange tijd voegde de 3D weer eens wat toe. Despicable Me 2 hoort zeker in dit lijstje thuis.
10. Escape From Tomorrow
Met een 5,5 op IMDB zou je niet zo snel verwachten dat deze film in deze lijst terecht zou komen (ook omdat hij niet in de Nederlandse bioscopen is uitgebracht), maar toch staat hij er. Ik moet toegeven, het acteerwerk is niet geweldig, maar wat deze low-budgetfilm goed doet is ambitieus zijn, en bovenal heeft deze film een zeer goede sfeer, die zorgt dat de film goed kan doorgeven wat deze wil doorgeven. Deze film is geen meesterwerk, maar wel een mooi stukje ambitieus filmmaken dat toch wel veel respect oproept, vooral als je nagaat dat deze film zonder toestemming in Disneyland is opgenomen.
--------------------------------------------
Niet eens met deze lijst? Dat kan, maar daarom heb je alle vrijheid om een eigen lijstje op te stellen. In ieder geval, bedankt voor jullie tijd!
*** ONDERBREKING AFGELOPEN ***
Naar de inhoudsopgave
Laatst gewijzigd door Bilbo op 28 sep 2014 18:35, 2 keer totaal gewijzigd.
-
Lonewolf
- Oscar winnaar
- Berichten: 1920
- Lid geworden op: 09 sep 2007 23:08
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Re: Bilbo Reviews....
Interessante top 10. In dit topic: http://www.filmtotaal.nl/forum/viewtopi ... =31&t=7649 staan de top 10s van andere users hier, daar mag deze natuurlijk ook niet ontbreken.
Re: Bilbo Reviews....
Bambi (1942)
Met Donnie Dunagan, Hardie Albright & Fred Shields
Sidney Franklin wilde eigenlijk van het verhaal van Bambi een live-action film maken in 1933, maar na een tijdje realiseerde hij dat het niet ging werken. Het idee bleef liggen tot Franklin Disney's Snow White and the Seven Dwarfs zag. Hij nam contact op met Walt Disney, die er meteen mee aan de slag wilde gaan. In de opening van de film wordt Franklin bedankt voor zijn bijdrage met de tekst: "To Sidney A. Franklin - our sincere appreciation for the inspiring collaboration". Bambi is in de loop der jaren uitgegroeid tot klassieker, een onmisbare titel tussen alle Disney-klassiekers.
In Bambi volgen we het leven van de jonge hert Bambi, die bij zijn geboorte wordt gezien als de 'Prins van het Woud' . We zien hoe hij vrienden maakt met andere dieren, dingen leert zoals praten en zelfs in aanraking komt met de liefde. Maar op een dag komen er jagers en zorgen ervoor dat Bambi moet leren om voor zichzelf te zorgen vanaf nu.
Bambi is, in tegenstelling tot eerdere films als Snow White and the Seven Dwarfs, geen rechtlijnig verhaal, met een duidelijk doel dat nagestreefd moet worden zoals in de meeste films. We volgen hier de persoonlijke ontwikkeling van het personage Bambi. Dit wordt gebracht met zowel een beetje drama als humor. Bambi in het begin is een personage dat meteen je hart steelt. Onwetend en is enorm nieuwsgierig wat ervoor zorgt dat hij af en toe afdwaalt, net als een jong kind. Het verhaal lijkt dus menselijker te zijn dan je zou denken. Maar het ontwerp van Bambi is toch wel één van de dingen die daar toch het meest aan meewerkt. Die grote nieuwsgierige ogen en die gezichtsuitdrukkingen zijn weer het bewijs dat tekenfilmpersonages niet altijd levenloze tekeningen te zijn.
"Everyone respects him. For of all the deer in the forest, not one has lived half so long. He is very brave and very wise. That's why he is known as the Great Prince of the Forest." - Bambi's mother
De film telt ongeveer 1000 woorden aan dialoog. Nu moet ik toegeven dat het dialoog niet altijd even sterk gebracht wordt, soms met iets te lange pauzes of soms iets te houterig. Toch is een zeer groot gedeelte van de film stil, wat zeer effectief werkt. Het feit dat alles ook zeer oogstrelend getekend is werkt daarbij ook goed mee. En laten we niet vergeten dat dit alles ook de zeer bekende Disney-charme bevat. De muziek maakt het helemaal af. Bambi, met een speelduur van maar 70 minuten, vertelt wat hij moet vertellen, en bewijst wederom dat tekenfilms geen harteloze dingen zijn.
Cijfer in getallen: 8,0
NEXT: Alice in Wonderland (1951)
Met Donnie Dunagan, Hardie Albright & Fred Shields
Sidney Franklin wilde eigenlijk van het verhaal van Bambi een live-action film maken in 1933, maar na een tijdje realiseerde hij dat het niet ging werken. Het idee bleef liggen tot Franklin Disney's Snow White and the Seven Dwarfs zag. Hij nam contact op met Walt Disney, die er meteen mee aan de slag wilde gaan. In de opening van de film wordt Franklin bedankt voor zijn bijdrage met de tekst: "To Sidney A. Franklin - our sincere appreciation for the inspiring collaboration". Bambi is in de loop der jaren uitgegroeid tot klassieker, een onmisbare titel tussen alle Disney-klassiekers.
In Bambi volgen we het leven van de jonge hert Bambi, die bij zijn geboorte wordt gezien als de 'Prins van het Woud' . We zien hoe hij vrienden maakt met andere dieren, dingen leert zoals praten en zelfs in aanraking komt met de liefde. Maar op een dag komen er jagers en zorgen ervoor dat Bambi moet leren om voor zichzelf te zorgen vanaf nu.
Bambi is, in tegenstelling tot eerdere films als Snow White and the Seven Dwarfs, geen rechtlijnig verhaal, met een duidelijk doel dat nagestreefd moet worden zoals in de meeste films. We volgen hier de persoonlijke ontwikkeling van het personage Bambi. Dit wordt gebracht met zowel een beetje drama als humor. Bambi in het begin is een personage dat meteen je hart steelt. Onwetend en is enorm nieuwsgierig wat ervoor zorgt dat hij af en toe afdwaalt, net als een jong kind. Het verhaal lijkt dus menselijker te zijn dan je zou denken. Maar het ontwerp van Bambi is toch wel één van de dingen die daar toch het meest aan meewerkt. Die grote nieuwsgierige ogen en die gezichtsuitdrukkingen zijn weer het bewijs dat tekenfilmpersonages niet altijd levenloze tekeningen te zijn.
"Everyone respects him. For of all the deer in the forest, not one has lived half so long. He is very brave and very wise. That's why he is known as the Great Prince of the Forest." - Bambi's mother
De film telt ongeveer 1000 woorden aan dialoog. Nu moet ik toegeven dat het dialoog niet altijd even sterk gebracht wordt, soms met iets te lange pauzes of soms iets te houterig. Toch is een zeer groot gedeelte van de film stil, wat zeer effectief werkt. Het feit dat alles ook zeer oogstrelend getekend is werkt daarbij ook goed mee. En laten we niet vergeten dat dit alles ook de zeer bekende Disney-charme bevat. De muziek maakt het helemaal af. Bambi, met een speelduur van maar 70 minuten, vertelt wat hij moet vertellen, en bewijst wederom dat tekenfilms geen harteloze dingen zijn.
Cijfer in getallen: 8,0
NEXT: Alice in Wonderland (1951)
Laatst gewijzigd door Bilbo op 23 jan 2014 10:53, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Lonewolf
- Oscar winnaar
- Berichten: 1920
- Lid geworden op: 09 sep 2007 23:08
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Re: Bilbo Reviews....
Als we de ontwikkeling van Bambi volgen heeft het toch juist wel een rechtlijnig verhaal? Pinocchio daarentegen heeft juist een erg episodisch karakter vind ik. Met dat stukje met de walvis, en het kasteel met kwajongens, enz.Bilbo schreef:Bambi (1942)
Bambi is, in tegenstelling tot eerdere films als Pinocchio, geen rechtlijnig verhaal. We volgen hier de persoonlijke ontwikkeling van het personage Bambi
Re: Bilbo Reviews....
Met rechtlijnig verhaal bedoel ik een verhaal waarin een duidelijk doel wordt nagestreefd en dat centraal staat. Een begin waarin de situatie uitgelegd wordt, een midden waarin naar het doel gestreefd wordt en een einde waarin het doel wel of niet behaald wordt. De Indiana Jones-films bijvoorbeeld. Misschien had ik het wat beter moeten verwoorden. Pinocchio was achteraf gezien misschien niet zo'n goed voorbeeld om te gebruiken..
Re: Bilbo Reviews....
Sleeping Beauty (1959)
Met Mary Costa, Bill Shirley & Eleanor Audley
Geschreven door Joe Rinaldi, Winston Hibler, Bill Peet, Ted Sears, Ralph Wright, Milt Banta & Erdman Penner
Verhaal door Charles Perrault
Geregisseerd door Clyde Geronimi
In de jaren '40 werd het een tijdje stil rondom de volle Disney-tekenfilms. Het was niet tot Cinderella (1950) dat Disney weer begon met het uitbrengen van deze films. Hierna volgde Alice in Wonderland (1951). Aan deze films was duidelijk ook vernieuwing te zien betreffende de animatietechnieken van Walt Disney Studios. Dit zou er misschien voor kunnen zorgen dat de sfeer van films als Pinocchio (1940) niet meer aanwezig was in de films. Met Sleeping Beauty (1959) is er duidelijk teruggegaan naar de "old school" sfeer, een sfeer die voor veel Disney-films beslissend is voor de belevenis.
Sleeping Beauty is een adaptatie van het gelijknamige sprookje over princes Aurora. Op haar geboortedag krijgt ze bezoek van drie goede feeën die haar met spreuken het beste wensen. Maar op diezelfde dag komt ook de wat minder goede fee Maleficent (slecht is hier een passender woord), die een vloek over Aurora uitspreekt. Om haar te beschermen nemen de drie goede feeën, zich voordoend als simpele boeren, Aurora mee diep in het woud waar ze opgroeit. Op haar 16e verjaardag krijgt Aurora echter te horen dat ze van adellijk bloed is, en ook nog uitgehuwelijkt is. Hoe stil de drie feeën dit ook proberen te verstoppen voor Maleficent, kan Aurora niet ontsnappen aan haar lot...
"Now, father, you're living in the past. This is the 14th century!" - Prince Phillip
Sleeping Beauty was vroeger één van mijn favoriete Disney-klassiekers, mede door de climax met de draak, wat echt het hoogtepunt van de hele film was voor mij, en nog steeds is. De film is een mooi voorbeeld van een sprookje, met een princes in nood en een prins die haar moet redden, maar met een zekere magische kracht die hem in de weg staat. Dat is het mooie van de film. Maleficent is geen villain met een duidelijke motivatie, maar ik kan me ook niet echt een sprookje herinneren waarin de villain echt een doel heeft. Dat is de charme die Sleeping Beauty heeft, gewoon een mooi ouderwets sprookje waar je misschien niet al te veel achter zou moeten zoeken, want dan verliest de film voor mijn gevoel zijn functie.
De sfeer van Sleeping Beauty is zeer effectief en sluit mooi aan bij de sfeer van Snow White and the Seven Dwarfs, tevens een 'princessenfilm' van Disney. De muziek voelt goed aan, en helpt goed met het overbrengen van de sfeer van de film. Ook de stijl van de film past bij het middeleeuwse/sprookjesachtige karakter van het verhaal. De draak, nogmaals, heeft een klassiek maar toch effectief ontwerp. De stijl leidt af van het feit dat de personages niet al te kleurrijk zijn, en de film af en toe te langzaam of te gehaast voelt. De stijl zorgt ervoor dat deze film goed werkt als een sprookje voor het slapengaan, mocht je dat missen.
Sleeping Beauty is misschien niet de beste film tussen de Disney-klassiekers, maar toch wel eentje wiens sfeer zeker niet vergeten mag worden. Ondanks wat ik zei over het verliezen van de functie van de film, zijn de personages niet al te uitgewerkt, wat ervoor zorgt dat de film inhoudelijk misschien niet zoveel is. Maar verplaats je nu eens in de positie van een kind, die niet geïnteresseerd is in hoe uitgewerkt de personages zijn maar meer in het idee van het sprookje zelf. Op dat gebied is de film wel effectief, en zal ook deze je wel bijblijven als kind zijnde. En is dat niet meer wat deze film moest bereiken?
Cijfer: 7,0
NEXT: Beauty and the Beast (1991)
Met Mary Costa, Bill Shirley & Eleanor Audley
Geschreven door Joe Rinaldi, Winston Hibler, Bill Peet, Ted Sears, Ralph Wright, Milt Banta & Erdman Penner
Verhaal door Charles Perrault
Geregisseerd door Clyde Geronimi
In de jaren '40 werd het een tijdje stil rondom de volle Disney-tekenfilms. Het was niet tot Cinderella (1950) dat Disney weer begon met het uitbrengen van deze films. Hierna volgde Alice in Wonderland (1951). Aan deze films was duidelijk ook vernieuwing te zien betreffende de animatietechnieken van Walt Disney Studios. Dit zou er misschien voor kunnen zorgen dat de sfeer van films als Pinocchio (1940) niet meer aanwezig was in de films. Met Sleeping Beauty (1959) is er duidelijk teruggegaan naar de "old school" sfeer, een sfeer die voor veel Disney-films beslissend is voor de belevenis.
Sleeping Beauty is een adaptatie van het gelijknamige sprookje over princes Aurora. Op haar geboortedag krijgt ze bezoek van drie goede feeën die haar met spreuken het beste wensen. Maar op diezelfde dag komt ook de wat minder goede fee Maleficent (slecht is hier een passender woord), die een vloek over Aurora uitspreekt. Om haar te beschermen nemen de drie goede feeën, zich voordoend als simpele boeren, Aurora mee diep in het woud waar ze opgroeit. Op haar 16e verjaardag krijgt Aurora echter te horen dat ze van adellijk bloed is, en ook nog uitgehuwelijkt is. Hoe stil de drie feeën dit ook proberen te verstoppen voor Maleficent, kan Aurora niet ontsnappen aan haar lot...
"Now, father, you're living in the past. This is the 14th century!" - Prince Phillip
Sleeping Beauty was vroeger één van mijn favoriete Disney-klassiekers, mede door de climax met de draak, wat echt het hoogtepunt van de hele film was voor mij, en nog steeds is. De film is een mooi voorbeeld van een sprookje, met een princes in nood en een prins die haar moet redden, maar met een zekere magische kracht die hem in de weg staat. Dat is het mooie van de film. Maleficent is geen villain met een duidelijke motivatie, maar ik kan me ook niet echt een sprookje herinneren waarin de villain echt een doel heeft. Dat is de charme die Sleeping Beauty heeft, gewoon een mooi ouderwets sprookje waar je misschien niet al te veel achter zou moeten zoeken, want dan verliest de film voor mijn gevoel zijn functie.
De sfeer van Sleeping Beauty is zeer effectief en sluit mooi aan bij de sfeer van Snow White and the Seven Dwarfs, tevens een 'princessenfilm' van Disney. De muziek voelt goed aan, en helpt goed met het overbrengen van de sfeer van de film. Ook de stijl van de film past bij het middeleeuwse/sprookjesachtige karakter van het verhaal. De draak, nogmaals, heeft een klassiek maar toch effectief ontwerp. De stijl leidt af van het feit dat de personages niet al te kleurrijk zijn, en de film af en toe te langzaam of te gehaast voelt. De stijl zorgt ervoor dat deze film goed werkt als een sprookje voor het slapengaan, mocht je dat missen.
Sleeping Beauty is misschien niet de beste film tussen de Disney-klassiekers, maar toch wel eentje wiens sfeer zeker niet vergeten mag worden. Ondanks wat ik zei over het verliezen van de functie van de film, zijn de personages niet al te uitgewerkt, wat ervoor zorgt dat de film inhoudelijk misschien niet zoveel is. Maar verplaats je nu eens in de positie van een kind, die niet geïnteresseerd is in hoe uitgewerkt de personages zijn maar meer in het idee van het sprookje zelf. Op dat gebied is de film wel effectief, en zal ook deze je wel bijblijven als kind zijnde. En is dat niet meer wat deze film moest bereiken?
Cijfer: 7,0
NEXT: Beauty and the Beast (1991)
Re: Bilbo Reviews....
The Lion King (1994)
Met Matthew Broderick, James Earl Jones & Jeremy Irons
Geschreven door Irene Mecchi, Jonathan Roberts & Linda Woolverton
Geregisseerd door Roger Allers & Rob Minkoff
We hebben allemaal wel dat nummer dat een "trip down Memory Lane" is, een nummer dat ons meeneemt naar een tijd die dicht bij je hart ligt. Ook ik heb zo'n nummer, en dat is het nummer "Can You Feel The Love Tonight". Het heeft niks te maken met de tekst, maar meer aan het feit dat het nummer uit The Lion King komt. Dit nummer brengt me terug naar toen ik zeer jong was, rond de vier/vijf/zes jaar of zoiets. Het brengt me terug naar de tijd dat ik als jonge jongen genoot van alles, zeer optimistisch was. Tijden die ik met mijn opa en oma doorbracht, in mijn andere woonplaats en natuurlijk deze film. Maar genoeg sentiment....
The Lion King draait om Simba, de zoon en opvolger van koning Mufasa. Zijn oom Scar, die koning zou worden zou Mufasa geen kind hebben gekregen, verzint een plan om Mufasa om te brengen. Dit lukt, zonder zelf schuldig te lijken, en hij overtuigt Simba ervan te vluchten. Deze komt aan bij Timon en Pumbaa, een stokstaart en een zwijn, en groeit hier verder op met als lijfspreuk "geen zorgen (Hakuna Matata)". Maar op een dag wordt Simba gevonden door Nala, die als jonge welpen goed bevriend waren. Simba wordt geconfronteerd met het feit dat hij de opvolger is van de troon, en dit waar zou moeten maken, niet alleen om zichzelf te redden, maar ook anderen.
The Lion King wordt gezien als Disney's beste film, en ik begrijp waarom. Deze film bezorgt keer op keer weer effectieve kippenvel-momenten, weet snel een relatie te vinden tussen kijker en personages en neemt je helemaal mee naar Afrika. Hoe vaak je deze film ook kijkt, je wil bijvoorbeeld elke keer dat Mufasa overleeft, terwijl je duidelijk dat het verhaal hierom draait. De relatie tussen Simba en Mufasa wordt ook zeer stevig vastgelegd, en heeft ook effect op je als kijker. Als een film dat meerdere keren weet te doen, is dat best knap. Ook ga je zeer snel van de personages houden, wat helpt met het feit dat de film je helemaal meesleurt.
Deze film is een voorbeeld van hoe ik persoonlijk films graag zie: lekker dramatisch. The Lion King is een zeer dramatische film, zowel verhaaltechnisch als visueel en muzikaal. Er zijn van die prachtige momenten dat de muziek (van Hans Zimmer) prachtig opzwelt en de scene enorm versterkt. Als je deze film kijkt, zet het geluid hard en laat je oren genieten. Maar ook de liedjes zijn heerlijk. Probeer maar eens niet mee te zingen met minstens één liedje, of stil te zitten. Visueel ziet alles er ook zeer mooi uit. De animatie en kleurgebruik is een lust voor het oog.
The Lion King wordt terecht gezien als één van Disney's beste films, en misschien ook één van de beste animatiefilms. De personages gaan je zo dicht bij het hart liggen dat je de film meerdere keren wilt bekijken gewoon om ze weer te zien. De liedjes blijf je herhalen zonder dat ze echt beginnen te vervelen. De kippenvel-momenten blijven keer op keer werken. Je wordt constant weer meegesleurd op Simba's reis. Wederom levert Disney bewijs dat animatie niet zielloos is.
NEXT: Pooh's Grand Adventure: The Search for Christopher Robin (1997)
Met Matthew Broderick, James Earl Jones & Jeremy Irons
Geschreven door Irene Mecchi, Jonathan Roberts & Linda Woolverton
Geregisseerd door Roger Allers & Rob Minkoff
We hebben allemaal wel dat nummer dat een "trip down Memory Lane" is, een nummer dat ons meeneemt naar een tijd die dicht bij je hart ligt. Ook ik heb zo'n nummer, en dat is het nummer "Can You Feel The Love Tonight". Het heeft niks te maken met de tekst, maar meer aan het feit dat het nummer uit The Lion King komt. Dit nummer brengt me terug naar toen ik zeer jong was, rond de vier/vijf/zes jaar of zoiets. Het brengt me terug naar de tijd dat ik als jonge jongen genoot van alles, zeer optimistisch was. Tijden die ik met mijn opa en oma doorbracht, in mijn andere woonplaats en natuurlijk deze film. Maar genoeg sentiment....
The Lion King draait om Simba, de zoon en opvolger van koning Mufasa. Zijn oom Scar, die koning zou worden zou Mufasa geen kind hebben gekregen, verzint een plan om Mufasa om te brengen. Dit lukt, zonder zelf schuldig te lijken, en hij overtuigt Simba ervan te vluchten. Deze komt aan bij Timon en Pumbaa, een stokstaart en een zwijn, en groeit hier verder op met als lijfspreuk "geen zorgen (Hakuna Matata)". Maar op een dag wordt Simba gevonden door Nala, die als jonge welpen goed bevriend waren. Simba wordt geconfronteerd met het feit dat hij de opvolger is van de troon, en dit waar zou moeten maken, niet alleen om zichzelf te redden, maar ook anderen.
The Lion King wordt gezien als Disney's beste film, en ik begrijp waarom. Deze film bezorgt keer op keer weer effectieve kippenvel-momenten, weet snel een relatie te vinden tussen kijker en personages en neemt je helemaal mee naar Afrika. Hoe vaak je deze film ook kijkt, je wil bijvoorbeeld elke keer dat Mufasa overleeft, terwijl je duidelijk dat het verhaal hierom draait. De relatie tussen Simba en Mufasa wordt ook zeer stevig vastgelegd, en heeft ook effect op je als kijker. Als een film dat meerdere keren weet te doen, is dat best knap. Ook ga je zeer snel van de personages houden, wat helpt met het feit dat de film je helemaal meesleurt.
Deze film is een voorbeeld van hoe ik persoonlijk films graag zie: lekker dramatisch. The Lion King is een zeer dramatische film, zowel verhaaltechnisch als visueel en muzikaal. Er zijn van die prachtige momenten dat de muziek (van Hans Zimmer) prachtig opzwelt en de scene enorm versterkt. Als je deze film kijkt, zet het geluid hard en laat je oren genieten. Maar ook de liedjes zijn heerlijk. Probeer maar eens niet mee te zingen met minstens één liedje, of stil te zitten. Visueel ziet alles er ook zeer mooi uit. De animatie en kleurgebruik is een lust voor het oog.
The Lion King wordt terecht gezien als één van Disney's beste films, en misschien ook één van de beste animatiefilms. De personages gaan je zo dicht bij het hart liggen dat je de film meerdere keren wilt bekijken gewoon om ze weer te zien. De liedjes blijf je herhalen zonder dat ze echt beginnen te vervelen. De kippenvel-momenten blijven keer op keer werken. Je wordt constant weer meegesleurd op Simba's reis. Wederom levert Disney bewijs dat animatie niet zielloos is.
NEXT: Pooh's Grand Adventure: The Search for Christopher Robin (1997)
-
Lonewolf
- Oscar winnaar
- Berichten: 1920
- Lid geworden op: 09 sep 2007 23:08
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Re: Bilbo Reviews....
Uitstekende review. Helemaal mee eens, dat de film er keer op keer weer slaagt om de kijker te grijpen.
Helemaal mee eens, dat de film er keer op keer weer slaagt om de kijker te grijpen.Re: Bilbo Reviews....
Pooh's Grand Adventure: The Search For Christopher Robin (1997)
Met Jim Cummings, John Fiedler en Paul Winchell
Geschreven door Karl Geurs & Carter Crocker
Gebaseerd op de verhalen van A.A. Milne
Geregisseerd door Karl Geurs
Toen ik aan dit thema begon, had ik niet verwacht dat ik er bijna vier maanden over zou doen. Ik heb wat films van de lijst gehaald om het tempo erin te houden. Toen ik aan The Lion King wilde beginnen, kwam er spontaan een titel in me op die ik eigenlijk ook wilde reviewen. Het is geen echte klassieker. Ik verwacht niet dat iedereen hier de titel kent. Het is ook geen film die een bioscooprelease gekregen heeft. Het is niet eens een film met een extreem hoge rating (een 6,9 op IMDB). Maar waarom wilde ik hem dan toch reviewen? Omdat dit de film is die mij als jonge jongen zowel fascineerde als bang maakte.
In Pooh's Grand Adventure vindt Pooh een pot met honing voor zijn deur, met een briefje dat hij natuurlijk niet kan lezen. Hij ontdekt diezelfde dag dat ook Christopher Robin verdwenen is. Als Pooh, Piglet, Eeyore, Rabbit en Tigger aan Owl vragen wat er precies op het briefje staat, komt hij tot de conclusie dat Christopher Robin naar Skull is gegaan. Volgens Owl is Christopher Robin in gevaar en moeten Pooh en co op een quest gaan om hem te redden. Tijdens dit avontuur komt elk van hen erachter dat ze misschien meer zijn dan ze denken...
Pooh's Grand Adventure lijkt misschien een beetje af te dwalen van de verhalen van A.A. Milne. Deze waren niet zo grootschalig als dit verhaal, en bovenal niet zo duister. Dat laatste was voor mij als jonge jongen zeer effectief. Deze film had enorm duistere en vrij serieuze momenten, misschien iets te duister en serieus af en toe. Maar nog steeds heeft de film een hart dat op de juiste plaats zit, en zou je ook kunnen zeggen dat de duistere momenten helpen met het overbrengen van de boodschap. Het hart van de film is de relatie tussen Pooh en Christopher Robin, en hoe sterk deze band is. Dit heeft de film goed weten vast te leggen.
Wat de film zeker is is sfeervol. Zowel de kleurrijke als de duistere scenes werken. Alles ziet er ook zeer mooi uit. De muzikale nummers zijn echter niet altijd even sterk. "If It Says So" is bijvoorbeeld een niet al te sterk nummer. "Wherever You Are" daarentegen is een prachtig nummer met precies de juiste plaatsing in het verhaal en vol met emotie gezongen door Pooh. Dit nummer is hartverscheurend, en ik het is jammer dat het niet zo'n bekend nummer is.
Als je zoekt naar een lekker warme Winnie the Pooh-film, is dit niet de film waar je naar zoekt. Dat betekent ook weer niet dat de film slecht is en compleet de plank misslaat. Ja, de film is duisterder en avontuurlijker dan de oorspronkelijke verhalen van Milne, maar als er een Winnie the Pooh-film is die echt focust op de vriendschap tussen Christopher Robin en Pooh, dan is dit de film die dat naar mijn idee het beste doet. De film heeft een goed hart, ondanks alle duistere momenten, en dat telt ook.
Met Jim Cummings, John Fiedler en Paul Winchell
Geschreven door Karl Geurs & Carter Crocker
Gebaseerd op de verhalen van A.A. Milne
Geregisseerd door Karl Geurs
Toen ik aan dit thema begon, had ik niet verwacht dat ik er bijna vier maanden over zou doen. Ik heb wat films van de lijst gehaald om het tempo erin te houden. Toen ik aan The Lion King wilde beginnen, kwam er spontaan een titel in me op die ik eigenlijk ook wilde reviewen. Het is geen echte klassieker. Ik verwacht niet dat iedereen hier de titel kent. Het is ook geen film die een bioscooprelease gekregen heeft. Het is niet eens een film met een extreem hoge rating (een 6,9 op IMDB). Maar waarom wilde ik hem dan toch reviewen? Omdat dit de film is die mij als jonge jongen zowel fascineerde als bang maakte.
In Pooh's Grand Adventure vindt Pooh een pot met honing voor zijn deur, met een briefje dat hij natuurlijk niet kan lezen. Hij ontdekt diezelfde dag dat ook Christopher Robin verdwenen is. Als Pooh, Piglet, Eeyore, Rabbit en Tigger aan Owl vragen wat er precies op het briefje staat, komt hij tot de conclusie dat Christopher Robin naar Skull is gegaan. Volgens Owl is Christopher Robin in gevaar en moeten Pooh en co op een quest gaan om hem te redden. Tijdens dit avontuur komt elk van hen erachter dat ze misschien meer zijn dan ze denken...
Pooh's Grand Adventure lijkt misschien een beetje af te dwalen van de verhalen van A.A. Milne. Deze waren niet zo grootschalig als dit verhaal, en bovenal niet zo duister. Dat laatste was voor mij als jonge jongen zeer effectief. Deze film had enorm duistere en vrij serieuze momenten, misschien iets te duister en serieus af en toe. Maar nog steeds heeft de film een hart dat op de juiste plaats zit, en zou je ook kunnen zeggen dat de duistere momenten helpen met het overbrengen van de boodschap. Het hart van de film is de relatie tussen Pooh en Christopher Robin, en hoe sterk deze band is. Dit heeft de film goed weten vast te leggen.
Wat de film zeker is is sfeervol. Zowel de kleurrijke als de duistere scenes werken. Alles ziet er ook zeer mooi uit. De muzikale nummers zijn echter niet altijd even sterk. "If It Says So" is bijvoorbeeld een niet al te sterk nummer. "Wherever You Are" daarentegen is een prachtig nummer met precies de juiste plaatsing in het verhaal en vol met emotie gezongen door Pooh. Dit nummer is hartverscheurend, en ik het is jammer dat het niet zo'n bekend nummer is.
Als je zoekt naar een lekker warme Winnie the Pooh-film, is dit niet de film waar je naar zoekt. Dat betekent ook weer niet dat de film slecht is en compleet de plank misslaat. Ja, de film is duisterder en avontuurlijker dan de oorspronkelijke verhalen van Milne, maar als er een Winnie the Pooh-film is die echt focust op de vriendschap tussen Christopher Robin en Pooh, dan is dit de film die dat naar mijn idee het beste doet. De film heeft een goed hart, ondanks alle duistere momenten, en dat telt ook.
Re: Bilbo Reviews....
***GECANCELD ONDERWERP***
Laatst gewijzigd door Bilbo op 27 sep 2014 13:25, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Colonel_Kurz
- Walk of Fame
- Berichten: 30492
- Lid geworden op: 29 dec 2002 11:59
- Locatie: Utrecht
- Contacteer:
Re: Bilbo Reviews....
Klinkt anders wel heel toepasselijk.Bilbo schreef:Ik had ook gewoon 16 jaar kunnen wachten en dan enorm slechtste reviews kunnen leveren maar dat leek me niet zo gepast.